Миний Нарансолонго номноос...

ӨВЛИЙН ОЙД .

Гараа савчин хөлөө зориуд хол хол зөөн алхаллаа . Уушиг тэлэх шиг . Тархи руу сэнгэнэсэн агаар урсан ороод буцаж гарахдаа халууцаж байх шиг уур савсана . Тэнгэрт хүрэе хэмээн уулгалан цоролзож цэл залуугийн өнгө үзэмжээр өрсөлдөн гайхуулцгаах гацуур , хар мод , жодоо , хус , улиас намайг хажуугаас , бас дээрээс минь хөмсөг зангидан ширтэцгээж байх шиг санагдана . Саваагүй зан хөдлөж бээлийнээс гараа сугалан зөрөг замын хажуугийн сэвсгэр цас руу долоовор хуруугаа шургууллаа . Цасан ширхэг захаасаа хайлан миний халуун хурууны хөлстэй нийлэлдэн хөлс болоод саяхан ижилдэн байсан нөхөд рүүгээ нулимас шиг ширтэцгээх нь хачин . Орчлон гэдэг чинь ийм хуурмаг аж гэх шиг . Энэ их түнэр ойд гуравхан амьд амьтан байгаагийн нэг нь мэдээж би . Нөгөөх нь одоо чанх баруунтаа

-Торрр .... Торрр хийтэл мод тонших тоншуул , гуравдахь нь тэр тоншуулыг толгойг нь дүйртэл мод өрөмдүүлж буй модны холтсон цаана хоргодсон гургар амьтан гурав бололтой . Тоншуулын мод өрөмдөх чимээ хэсэгхэн зуур дарагдсанаа

-Сүрр хийтэл нисэж өөр нэг мод руу очоод мөнөөх модыг сарр хийтэл базаж авах нь жигтэйхэн тод сонсогдож яг л арьсыг минь базаж байгаа юм шиг санагдан бие зарайна . Уул өөд нилээн өгсөж яваад амрахаар шийдэж өвдөглөн суумагц үүргэвчээ мултлаж хажуудаа тавиад гэдэргээ харан уналаа . Анисган завсраар моддын мөчир сэрийж цаадах хөх тэнгэр нь чадварлаг зураачийн нарийн бийрээр сарайтал татсан цэнхэр өнгийн будаг шиг харагдана . Мөн ч нам гүм байнаа гэж бодтол гэнэт сэтгэл сэрхийж өндийлөө . Мөчрүүдийн завсраар ямар нэг юм харагдах шиг санагдсаных . Тиймээ ... тийм байна гэж амандаа шивнэлээ . Тиймээ ... тийм юм байна .

Нам гүм тэнхээ мэдэн хашгирчихаад амаа хамхихаа мартан мэлэрчихсэн аж . Одоо моддын зүрхний цохилт надад мэдрэгдэж бүх л биеэр минь халуу оргиулан тархана . Тэдний зүрх түг түг...түг түг....түг түг...түг түг түг ...хэмээн цохилож байснаа нүд минь анилдахын хирээр аажуурч түг ...түг ...түг ... Түг.......түг......түг .......................... түг...........................................түг...............................................................түг.......................хэмээнэ .

2006 он . Дейтон хот .

ЗАГВАР ӨМСӨГЧ .

Тэнд яг хичнээн хүүхэд байсныг тухайн үедээ Урантуяа мэдээгүй билээ . Хожим л мянга гаруй хүүхэд байсан гэж сонсчээ . Яг тэр өдрүүдэд зүрх нь пил пил цохилож хөл гар нь өөрийнх нь биш болчихсон зүгээр л хүний тушаал биелүүлэн сарвалзаад байгаа юм шиг санагдан юүн тэнд хичнээн хүүхэд байгааг анзаарахтай мантай байсан хэрэг . Хүүхдүүд тэнцсэнгүй гэдгээ сонсуут царай нь хувьсхийж уруулаа химлэн нулимас нь гялтайснаа ичиж нэрэлхэх юмгүй хацрыг нь даган бөмбөрч гарна . Зарим нь бүр ингэнүүлэн уйлж шалгалтын хүмүүсийн өмнө шалан дээр хэвтчихээд босохгүй . Энэ нь Урантуяад их л эвгүй санагдан өглөө бүр толиныхоо өмнө зогсож байгаад

-Чи тэнцсэнгүй , Урантуяа энэ бол чиний санаархдаг зүйл биш . Юу дуртайгаа хий харин үүнийг л чи хэзээ ч хийж чадахгүй хэмээн өөрийгөө хамгийн хатуу үгээр загнаж уйлахгүйн төлөөх дасгалыг уйгагүй хийдэг байлаа . Тиймээс энэ үгийг сонсоод дотор жаахан эвгүй болох нь болох л байх харин уйлахгүй гэдэгтээ итгэдэг болчихжээ . Өдөржин оволзоод орой хүүхдүүдийг том танхимд оруулахад

-За одоо л миний нэр гарах нь хэмээн зүрхээ агшаан хүлээвч нэр нь сонсогдохгүй байсаар тавуул үлдсэний дараа л нэр нь огт өөр зорилгоор гарах болсоныг ойлгож түүнд биеэ бэлдээгүй байсан тул цочирдсондоо сагсчин адил дээр дээр дэвхэрч байгаад гутлынхаа өсгийг хугалж хирхэндээ эвгүй байдалд оржээ .

Тэгээд хичээл сургалт , алхаа гишгээ , харцны хөдөлгөөн , хамар , жавжны хувиралт энэ тэр гээд л ааг амьсгаагүй гүйж гарлаа . Битүүхэн бодолдоо тайзан дээр хурдхан гарахсан гэж яарна . Гэвч багш нь хатуу хүн аж . Тас загнаж нэгэн хэвийн үйлдлүүдийг мянга түм давтуулсаар хоёр жилийг үдсэний дараа анх удаа тайзан дээр гарчээ . Тэр ч яахав бяцхан догдолсныг эс тооцвол чухам үүний төлөө л амьдралынхаа хоёр жилийг үдсэн болохоор болдогоороо л болоод өнгөрөв . Тараад гэр рүүгээ явж байтал утас нь хангинав .

-Таны амрыг эрэе . Яахав ээ дажгүй шүү . Гэхдээ таны өдөр тутмын хувцасны үзүүлэлт нэг л болсонгүй . Тэгж түрэмгий алхах ёсгүй байсан юм шүү дээ . Та бод доо . Өдөр тутмын жирийн л нэг хослол шүү дээ . Амжилт хүсэе . Утас ингээд таг болов .

Анх удаа яанаа тэгсэн л юм байх даа хэмээн гайхширлаа . Маргааш орой нь дахиад л утас . Энэ удаа зөөлөн хонгор дуутай эмэгтэй хүн .

-Би таны өмнөөс харамссандаа үзүүлбэрийг бүтэн үзэж чадсангүй . Та чинь унтаж байгаа хүн биш шүү дээ . Эсвэл ханиад хүрчихсэн юм уу . Дараа дараачийнхдаа хичээгээрэй . Даанч яав даа . Дийд дийд дийд . Урантуяа дотроо сандарч эхлэв . Нэг л болохгүй л байгаа юм байна гэж бодлоо . Найзуудаа сэм тандаж эхэллээ . Тэд чамбай охидууд . Юү ч ярихгүй бас сэтгэл санаагаар унаж байгаа байдал огт харагдуулахгүй аж . Тэд нар руу утасддаггүй юм байна . Ингэхээр би л болохгүй байгаа хэрэг гэж бодлоо . Хэд хоногийн дараа утас дахиад дуугарлаа . Энэ удаа айгаад утсаа авсангүй . Гэртээ ирсэн хойно нээж үзвэл

-Яг өөрийн чинь энэ өмссөнийг Наоми ингэж ингэж амилуулсан гэсэн мессэж ирсэн байх аж . Лут их мэдлэгтэй улс байдаг байхнээ . За түүнээс хойш замбараагаа алдлаа .

-Тэмээн алхаат , Матар Уугий , Үлэг гүрвэл , Өндгөн толгойт , Дүнгэнүүр , Төөрсөн зөгий энэ тэр гэдэг бол юү ч биш . Сүүлдээ залхаад мессэжээ үзэхээ болилоо . Гэтэл захидлууд имэйлээр нь хөвөрч гарав . Битгий даашинз өмсөж байгаарай л гэнэ . Хослолыг үзүүлж огт чадахгүй байна л гэнэ . Бүгд л дэлхийн том том загвар өмсөгчдөөс жишээ аван өөрийг нь баалсан байх ажгуу . Би Наоми биш гэж биеэ өмөөрөлтэй нь биш . Намайг өөртэй минь яагаад жишиж үздэггүй юм бэ гэж гомдол эрэлтэй нь биш . Чив чимээгүй барлайж тэдгээрийн үгийг дотроо битүүхэн зөвшөөрч янз бүрээр явах гэж оролдлоо . Тэр бүрийд багш нь тачигнана .

-Чи өөрийн толгойтой юм бол өөрийн толгойгоор яв . Үгүй бол тийшээ яв гэж үүд рүү заана . Зовж гүйцлээ . Дэмий л энэ замыг сонголоо гэж бодох болов . Зүгээр л эдийн засагч юм уу , хуульч байсан бол санаа амар явахгүй юү . Хүний авах , хүнд өгөх мөнгийг дээгүүр харж байгаад л тооны машинд хийчихнэ . Өөрийн халаасанд ямар ч халгаа байхгүй гол нь тархи мэдрэлд ямар ч аюулгүй . Хууль гэдэг дөрвөлжин ч юм уу дугуй ч юм уу осолдохгүй л ямар нэг хэлбэртэй авс шиг юмыг барьж байгаад хүний хувь тавиланг түүндээ тааруулан “ Хоёр жил зургаан сар ... тас “ гээд л гүйцээ . Санаа зовох юм огтхон ч байхгүй . Гомдол гарвал алгаа дэлгээд “ Хууль нь ийм юм “ гэнэ гүйцээ . Ийм амар зам байсаар байтал тэр ийм хачин чулуу мод хэрэлдсэн зөрөг шиг бэрх замыг сонгожээ . Дотроо бол үүндээ дуртай ч юм шиг . Өдөр бүр загнуулсаар сүүлдээ дөжирч “ За яахав таван жил тэсчихэе тэгээд больдог хэрэг “ гэж бодох боллоо . Нэг орой гэрийнх нь үүдэнд өнгөөр алагласан сагстай цэцэг түүнийг тосоход зүрх нь гэрэвшиж ичингүйрэн цохиллоо .

Одоо л ... Одоо л ... энэ хүмүүс намайг ойлгож эхэллээ гэж бодоод цэцгийг баярлан тэвэрч гэртээ оров . Цэцгэн дундаас хуйлаастай бичиг гарлаа .

Арай хэн нэгэн залуу хайр сэтгэлээ илчлээгүй байгаа даа . Яарах болоогүй эхлээд зөв гишгэж сурах хэрэгтэй түүний дараа л ... Харин энэ залууд сайхан найзууд явъя гэж хэлнэ дээ хэмээн бодсоор зурвасыг нээж уншуут өөрийн эрхгүй сөхөрч буйдангаа түшин мэгшиж тэгснээ бүр цорхирон уйллаа . Тайвширч ерөөсөө чадсангүй .

Цонхоо дэлгэж байгаад

-Хүмүүсээ би та нарын л нэг шүү дээ . Би ямар гэм хийсэн юм бэ . Нүцгэн биедээ хувцас л өлгөсөн . Түүнийг та нарт гоё сайхан харагдуулая л гэж мэрийсэн . Хувцаснаасаа таашаал авч хувцасаа арьс шигээ хайрлаж хувцасаа албан тушаал шигээ эрхэмлэж хувцас шигээ дандаа сайн сайхныг түгээж яваасай л гэж бодсон өөр би юү ч бодоогүй . Та нарын Достоевскийг уншиж , Хэмингуйэгээр бахархаж , Наомийг шүтдэг асар өндөр боловсролтойг ч би мэднэ . Би та нарын энэ өндөр боловсролыг шүтэн биширч байна . Түүнээс биш би Ангарагийн хүн шиг зан гаргаагүй шүү дээ хэмээн хашгирмаар санагдлаа . Гэвч тэгж хашгирч чадсангүй шөнөжин уйлж бүлцийсэн нүдтэй өглөө ажил дээрээ очмогц мөнөөх зурвасыг багшийнхаа ширээн дээр орхичихоод үүд рүү зүглэв . Багш нь мэл гайхан зурвасыг нээж уншсанаа учрыг ойлгож түүний араас шурхийлээ . Урантуяаг гадаах үүдийг нээх гэж байхад багш нь гүйцэж иржээ .

-Эргэж битгий хар . Зүгээр л миний үгийг сонс . Хүн бүр ямар нэг юм хөдөрч явдаг . Харин тэд хөдөрснөө хувцас биш даавуу болгож харагдуулдаг юм . Тийм ч учраас тэднийг тэд гэж нэрлэдэг юм . Харин чи тэд нарын даавуу болгосныг нь хувцас болгож өгдөг юм шүү . Тийм учраас чамайг загвар өмсөгч гэдэг . Одоо чи тэд болохоор явах гэж байгаа бол яв . Гагцхүү нэг зүйлийг ойлгоорой . Бусдад чинь ийм бичиг захиа арав хориороо ирсэн . Гэвч тэд загвар өмсөгч хэвээр үлдсэн юм шүү гэж хэлчихээд цааш эргэв бололтой тожиг тожиг алхаа нь цаашлан холдов . Урантуяагийн нүдэнд гэнэт солонго татаж чих нь жингэнэн шуугилаа . Нээрээ ч дээ тэдэнд гомдож байгаа хэрэг үү . Тэд чинь тэд л шүү дээ гэж гэнэт бодоод хаалганы бариулыг тавьж эргэлээ