Хаашаа зорино тэндээ л очино . Явмааргүй байвал зогссон газраа байж байсан нь өлзийтэй бусуу

ОРШЛЫН ОРОНД .

Миний залуу нас өнгөрсөн зууны дал наяад онтой хөтлөлцөн Даланзадгадын хийгээд Улаанбаатарын гудамжинд алхаж яваа . Өнөөдрийг тэр үетэй жишишгүй . Гэвч энэ цаг үе , энэ өдрүүд нэг л юмаар дутаагүй тэр нь залуу нас . Тэд миний хажууд суугаад инээлдэж надтай ярилцаж байвч миний магадгүй хэзээч тааж чадахгүй ямар нэг үйл хөдлөл сэтгэлийнх нь гүн дотор явагдаж л байгаа . Тавин насныхаа босгон дээрээс би тэд ийм байгаасай , ийм л үйл хөдлөл хүсэл зорилго манай өнөөгийн Монгол залуусын сэтгэлд бужигнаж байгаасай гэж бодож хүсэж мөрөөдсөнөө драммын зохиолын хэлбэрт оруулан та бүхний өмнө дэлгэж байна . Би та нарыгаа харж байна , ярилцаж байна гэвч бас та нарыгаа харж чадахгүй байх шиг байна . Хэлж ярьж байгаа минь та нарын сэтгэлийн гүн рүү дэлхийгээс хөөргөсөн гариг хоорондын дагуул Ангараг гаригийг олоод оччихдог шиг очиж чадахгүй байна гэж бодож шаналаж байгаа дээрээс энэ нэгэн зохиолыг хэлэлцүүлэхээр дэлгэлээ. Хүүхэд залуучууд минь анхааралтай уншиж шүүн тунгаагаад санаа оноогоо надад бичээрэй . Харин ийн бичихдээ та нарын ирээдүйгээс би та нарыг харж байгаа шиг миний хорин нас та нарын дунд байгаа гэдгийг битгий мартаарай .



Кино зохиолыг бичсэн Доржзовдын Энхболд

Продюсор ..........................................................
Ерөнхий найруулагч
Ерөнхий оператор .................................................
Хөгжмийн зохиолч ..................................................

Дүрүүд :

Гангамаа . гол дүр
Батгэрэл . оюутан залуу

Гангамаагийн эцэг эх .
Хулангоо .
Арвижих .
Жон
Бетти
Найдан . Арвижихын найз .
Алимаа : Хүн асрах ажил хийдэг гуч гаруй насны бүсгүй .
Бусад хүмүүс .

Эхлэл .

Нартай өдөр . Дуран нэгэн шилэн байшингийн хана руу харж байна . Шилэнд нар ойж гялбуулна . Шил тас хар . Дуран тэр хар ханыг нэвт харъя гэвч наранд гялбаад чадахгүй байгаа аж . Гэнэт хэн нэгэн хэнгэнэтэл санаа алдана . Дуран хананаас доошлож тэмтчин наашилсаар хээнцэр туфлын өлмийд тулаад зогсоно . Мөнөөх туфль аажуухан нэг хоёр нэг хоёр урагшилж байснаа алхаа нь жигдэрч эрс шийдэмгий болно . Мөнөөх хээнцэр туфль нар ойлгон инээд алдах шиг гялалзан явсаар шилэн хаалганд тулж нэг өлмий нь нөгөө өлмийгөө тэмтрэн эргэлзсэнээ орж явчихна . Нүд эрээлжлэм хивсэн дээгүүр хээнцэр шаавай туфль урагшлана . Тэгээд нэг өрөө рүү орлоо .

Яриа .
Хэн нэгэн . Дүү минь өнөөдөр арван залуугийн зургаа нь банкны эдийн засагч болцгоож байна . Гэтэл банк маань тоотой шүү дээ .
Гангамаа : Ахаа ...
Нөгөө хүн : Ахад нь ямар ч арга алга даа . Харин ...
Гангамаа : Аан ...
Нөгөө хүн : Цай зөөгчийн нэг орон тоо гаргаж болно . Дуудсан өрөөнд цай оруулж өгнө . Тэгээд завсар зайгаар нь бүх давхруудын шал цэвэрлэж хивсний тоос соруулаад байж чадах уу чадна гэвэл тийм ажил байж болно л доо .
Гангамаа : Ахаа би ...
Нөгөө хүн : Их сургуулийн диплом гэдэг чинь бүх юм биш шүү дээ охин минь . Дээр нь ажлын дадлага туршлага , Англи франц Орос хэлний мэдлэг зайлшгүй шаардлагатай гэтэл чамд Орос хэлнээс өөр зэвсэг алга . Өнөөдөр тэр чинь эртний хийцийн нум сум л гэсэн үг . Цай зөөхгүй гэвэл өөр арга алга даа ...

Хорвоогоор дүүрэн шилэн байшингууд бүгд нар ойлгон гэрэлтэж ихэмсэг хар өнгөөр дүнсийж байхыг дуран эргэлдэн харсаар л ... Эцэст нь гудамжинд хэвтэх шалчгар гялгар уутан дээр тогтоно . Уут хоосон , нэвсгэс навсгас хийнэ .
Дуран одоо л Гангамааг харна . Тэрээр хүнд гоё харагдах гэж хэт мэрийсэн нь илт . Уруулаа хэлбэр муутай домбойтол будаж дэндүү их ухлаадастай цамц өмссөний цаанаас лефчикнийх нь тал харагдахын сацуу хэт богино банзал , өөрт нь огтоос зохиогүй гялгар туфль өмсөж түүндээ түүртэн тэнтэр тунтар алхана . Нүд сормуусаа ч хэтэртэл буджээ . Уг хүний хувьд хэлбэр галбир хөөрхөн өндөр нуруутай царайлаг охин аж .

Монолог .


Хн . Англи хэлгүй гэнэ шүү . Таныг бодвол Донт би ступид гээд хэлчихэж чадах л юм чинь дээ гэснээ мөнөөх хар шил рүү эргэн харж хэлээ гарган Мм гэчихээд цааш одно .

Хаалганд түлхүүр шажигнах чимээнээр хижээл насны эмэгтэй үүд рүүгээ сэрхийн харлаа . Хүнд хаалга чихран онгойж Гангамаа урвайсаар орж ирнэ .
Ээж : Ишш миний дэрэвгэр охин яачихаа вэ . Бас л бүтсэнгүй юу .
Гангамаа : Англи хэлгүй байна гэнээ .
Ээж : Охин минь хэлний сургуульд явдаг юм билүү .
Гангамаа : Хгн . Их сургууль төгчихөөд үү . Би өөр замаар явнаа ээжээ .
Ээж : Аав чинь юү гэх юм бол доо .
Гангамаа : Аав юү гэдэг юм . Аягүй бол үйлдвэртээ өөр шигээ ажилла гэх байлгүй .
Ээж : Болохгүй ч юмгүй шүү дээ . Яваандаа эдийн засагч хийж болно шүү дээ .
Гангамаа : Сард зуухан долларын цалин аваад уу ? ээж минь дээ хичнээн жил би та хоёроороо тэжээлгэх юм бэ . Одоо биеэ даанаа . Та хэдийгээ , энэ амьдралаа сэп гээд л өөд нь татчихна .
Ээжийнхээ энгэрт наалдана .
Ээж : Амны билгээр ашдын буян гэж миний охины сэтгэлээс үргэлж л хөөрхөн хөөрхөн шувуу жиргээд байдаг юм шүү .
Өхөөрдөн үнсэнэ . Энэ хооронд дуран үе үе тэр хоёрт тулж ирсэнээ чиглэлээ өөрчлөн мөнөөх айлыг хэсүүчлэн харуулсаар байна . Ядуувтар амьдралтай айл аж . Гангамааг хөргөгчөө нээхэд дуран хэрэгт дурлан зэрэгцэж шагайна . Тал талх байна . Гангамаа түүнийг гарган зүсэж цайгаар норгоод дээр нь элсэн чихэр цацаад их л амтархан иднэ .

Шөнө .

Гангамаа нүдээ дүрлийлгэн адар ширтэн хэвтэх ба дүү нар нь эргэн тойрон өөдөө сөөргөө зөрөлдөн унтацгаана . Нөгөө өрөөнд аав ээж хоёр нь шивнэлдэнэ .
Аав : эхнэрийнхээ нуруугаар тэвэрсэн гараа чангалан . Бурханы хишиг хүн бүхэнд хүрэлцэнэ гэдэг биз дээ . Нэг ажил олдох л байлгүй дээ хө . Санаа зовоход эрт байна .
Эхнэр : Ай хөөрхий . Аль насны үйлийн үр ийм байдаг байнаа .
Аав : Өнөөдөр манай үйлдвэрт шинэ захиалга ирж гэнэ . Лав хоёр жилийн ажил гэнэ шүү . Гагнаад байна даа . Хоёр жилдээ санаа амар байж болох нь .
Ээж : Хүүхдүүд маань цөцгийн тос гэж юм байдаг гэдгийг мартлаа даа .
Аав : Тэглээ гээд амьдралыг марталтай нь биш дээ . Мартуулах ч үгүй . За чи минь маргааш шөнө ажилтай амраад авахаа л бодоё .
Ээж : Чи гагнаад би оёод уул нь юм юмыг л холбоод байх юм . Тэгсэн хирнээ энэ аж амьдралыг л залгуулахад мөч богинодоод байх юм даа .

Аавын монолог .

Мэргэжлээсээ өөр ажил хийхгүй гэнээ . Аавын охин ч мөн дөө . Бурханы гүнгэрваанд ямаан толгой залардаггүй .

Хээ хуартай хээнцэр хаалга гэнэт дархийн нээгдэхэд наад өрөөнд нь ширээний ард сууж байсан хүүхэн цочин огло харайна . Гангамаа өрөөсөн гуталтай хувцас хунар нь үрчийж хорчийсон дүүлэн гарч ирнэ . Араас нь өрөөсөн гутал шидэгдэн гарч ирнэ .
Эр хүний дуу : Харваас янхан царайлчихаад чам шиг хүүхэн горьддоггүй юм мэдэв үү . Түй түй түй ... Бас эдийн засагчид санаатай ёстой түй ... Түй ...мэдэв үү Түй ...хашгичсаар аж .

Гангамаа нулимасаа цувуулсаар гарч явахад нөгөө хүүхэн дүрлэгнэн байснаа өрөөсөн туфлийг нь шүүрэн араас нь гүйж шатан дээр гүйцэж гутлыг нь сарвайна .
Хүүхэн : Миний дүү тайвшир , май
Гангамаа : Та ... та ... яасан өөдгүй хүн хоолойгоо сөөтөл орилож байхад ...
Хүүхэн : Хулмаганан . Шивнэнэ . Эгч нь ажилгүй болчихно шүү дээ .
Гангамаа : Хүний амьдрал ажлаас чинь дор гэж үү ?
Хүүхэн : Эгч нь нялх хүүхэдтэй ...
Гангамаа хүүхнийг нэвт шувт харж байснаа уруулын будагных нь уруулаас нь илүү гарсан доод хэсгийг хуруугаар арчиж өгнө .
Гангамаа : Та ажилтайгаа үлд дээ ... гарч явна .

Гудамжинд салхи хөдлөж хоосон уутнууд хийсэцгээж байна . Хэтэрхий гэмээр эрээн мяраан зураг бичигтэй тэдгээр уутнуудыг ширтэн зогссоноо банзлаа доошлуулж нүүрнийхээ хамаг будгийг арчиж санаа амарсан янзтай гүнзгий амьсгаа авснаа шийдэмгий алхаж одно .

Гангамаа гараа дэрлэн зүүрмэглэнэ . Тэгснээ цочин сэрж , хоёр хацраа ээлжлэн алгадаж нойроо үргээгээд бичиг цаасныхаа ажилтай зууралдана . Гадаа шөнө . Дуран олон давхар байшингуудын харанхуй цонхнуудыг хэсүүчлэн явна . Гангамаа инээд алдан жижиг жижиг цаасан дээр бичиж хана дүүргэн наасан Англи үгүүдээ нүдээ анин уншиж явна . Дуран шилэн ханануудыг хэсүүчлэн ямар нэгийг эрсээр л байна . Гадаа өдөр . Гангамаа интернетэд юү ч юм хийж завгүй сууна . Дуран гадуур хана мөргөн хэсүүчилсээр . Гадаа өвөл . Гангамаа шалгалт өгөөд сэтгэл хангалуун гарч явна . Дуран мөн л байшингийн шил толин хананууд тэмтэчсээр гадаа зун болжээ . Гангамаа засмал зам даган алхлана . Жижиг гар цүнхээ савчин хараа дээгүүр ихээ зантай явж байна .

Ой мод гол горхитой газраас нэг их ганган жийп хөдлөнө . Дотор нь бүдүүн эр , ганган авгай бүр арын суудалд хоёр бага насны хүүхэд сууцгаажээ . Ганган авгай ядарсан бололтой ярвайн бугуйгаа маажина . Арын суудалд хүү охин хоёр суусны хүү нь нэг модны мөчир хугалаж барьсан аж . Охины толгой донхолзон үүрэглэхэд хүү нөгөө мөчрөөр хамрыг нь сэрвэгнүүлэн сэрээж уурлуулаад өөрөө хөөрч инээд алдана .
Охин : Аав энэ Галаагаа хараачээ .
Эцэг : Яагаад байна .
Охин : Хүн унтуулахгүй юм байнаш дээ .
Эцэг : Цаадахаа зохицуулаачээ .
Эхнэр нь хүүгийнхээ гараас мөчрийг шувт татан авч толгой дундуур нь ороолгосноо цонхоор гаргаад шидчихнэ . Мөчир Гангамаагийн өмнөхөн уналаа . Гангамаа алхаж явснаа мөчирт тулаад зогтусна . Аваад удаан гэгч нь харж зогссоноо нүүрээ мөнөөх мөчрөөр сэвж алхлана . Гэртээ бөөн баяр дэвхрэн орж ирнэ . Гэрийнхэн нь бүгд байна .

Гангамаа : Ааваа ээжээ , энийг хараач . Би Тофелоо өгчихлөө .
Аав нь : Миний охин ч мөн дөө .
Ээж нь : За яамайдаа . Тэгээд цаашдаа яахав ?
Гангамаа : Америк явна . Мастерт сурна даа .
Эмэгтэй дүү : Аниа Аниа ... нааш ир дээ өрөөний булангаас дуудна .
Гангамаа : Миний дүү юм захих нь үү . Хажууд нь очоод явган сууж асууна .
Эмэгтэй дүү : Шоколад . Бас Нандиагийнх шиг олон өнгөтэй харандаа ... болцгор хуруунуудаа нэг нэгээр дарна .

Гангамаагийн нүдэнд нулимас хурна . Дүүгээ үнсээд өндийтөл бүх дүү нар нь тойрон зогсжээ . Тэд дуугарахгүй боловч нүдэнд нь горьдлого нэвт гялалзацгаана.

Гангамаа : Миний дүү нар захих юмнуудаа тус тусдаа бичээд дугтуйлаад дугтуй дээр нь нэрээ тавиад Аниадаа өг хурдлахгүй бол хоцорчихно шүү .

Дүү нар нь тарж гүйлдэн энд тэнд сууцгаагаад дор дороо нүд гялалзуулан бодлогоширч тэгснээ хурдан хурдан бичицгээнэ . Гагцхүү шоколад захисан хамгийн бага эмэгтэй дүү нь л хүн бүрийн өмнө ээжлэн очиж Ахаа надад Укигийнх шиг палааж захиад өгөөч гэх мэтээр гуйна .

Гангамаагийн гэр . Ээж нь сандчин нааш цааш гүйнэ .
Ээж : Миний охин шар тосоо хаана хийдэг билээ .
Гангамаа : Ээж минь тэрүүгээр яахав дээ .
Ээж : Хош . Ус чийг ихтэй газар гэхчинэ билээ . Энэ чинь аминд орно . Чемоданы булан руу лавхан чихнэ .

Гангамааг юм эрэн явтал нүдэнд нь мөнөөх мөчир тусав . Навчнууд нь хатаж хорчийжээ . Аваад хогийн сав руу шидэх гэснээ үнэрлэж үзнэ .
Гангамаа : Нүдээ анин уртаар үнэр татаад : Намар ... гүнзгий амьсгална ...Өвөл ... дахин сүүрс алдана . Хавар ... дахин шуналтай амьсгална ... Зун ... Дахиад л намар өвөл хавар зун ... Бас дахиад намар өвөл хавар зун гэж шивнэснээ мөнөөх мөчрийг чемодандаа хийнэ .
Ээж : Миний охины гэнэн гэдэг нь . Энүүн шиг хэрэггүй юмаар яанаа түүний оронд хэдэн борц багтаачихгүй ...
Гангамаа : Борц болгон амилахгүй харин энэ бол ч гэснээ сүүрс алдана .

Гангамаа онгоцонд явж байна . Дүү нарынхаа захиаг нэгбүрчлэн задлаж уншаад инээмсэглэнэ . Бүгд л чихэр жимс хувцас хунар захижээ . Хамгийн сүүлд нүүрэн дээр нь Болдоогоос Аниад гэсэн захиа гарч ирэв . Дугтуйны ард томоор

ГАНЦААРАХНАА УНШ гэж бичээд анхаарлын олон тэмдэг тавьжээ .
Дугтуй дотроос гараа тавьж байгаад зурчихсан зураг гарч ирэв . Алган дээр нь хээний гурван зураас зурсаны хоёр нь үзүүртээ очиж нийлжээ . Тэр хоёр зураасны нэгийг дагуулан ТА , нөгөөг дагуулан Би гэж бичээд салангид зураасны дагуу ҮҮГЭЭР ЯВЖ БОЛОХГҮЙ гээд олон анхаарлаа тавьжээ . Зургийн дор Отгоод Укигийнх шиг палааж захий гэсэн байв . Гангамаагийн нүдэнд нулимас дүүрлээ тэрээр доош тонгойн суусаар нулимасаа цааш шингээсэндээ урамшин инээмсэглээд дүүгийнхээ зурганд алгаа наалаа . Онгоцны буудалд Батгэрэл Аривжих
Хулангоо нар Гангамааг хүлээж байгаа нь илт зогсоцгооно . Батгэрэл томоо цэцэг барьсан байна . Арвижих нэг хуйлаастай цаас , Хулангоо Хаппи гэсэн бичигтэй дүүжигнүүр барьсан аж .

Арвижих : Хөөрхөн охин уу ?
Батгэрэл : Эрхийгээ гозойлгоно .
Арвижих : Мань ч санасны гарз юм байна дөө .
Хулангоо : Инээд алдсанаа : Хирээ мэднэ гэдэг чинь нэг төрлийн ялалт юм гээ биз дээ .
Арвижих : Яагаад ?
Хулангоо : Яахав дээ . Эсэргүүцэж амиа алдахгүй . Нэгэнт дийлэхгүйгээ мэдэж байгаа юм чинь .
Арвижих : Тэхдээ яахав дээ . Аан . Зэрэгцээд алхаж явна гэдэг мөрөөдөхөд хангалттай тийм үү ?
Хулангоо : Аагий тамхиа гаргаач . Би машин дотор мартчихаж .
Арвижих : Гаръя тамхилая .

Гадаа Арвижих Хулангоо хоёр тамхи татаж Батгэрэл харж зогсоно .

Хулангоо : Чи дурлаж байсан уу ?
Батгэрэл : Хэнд ?
Хулангоо : Энэ ирж байгаад ?
Батгэрэл : Дурлаж байсаан .
Хулангоо : Хөөрхий минь ...
Батгэрэл : Хэн ?
Хулангоо : Чи л байхгүй юу .
Батгэрэл : Сайн охин шүү битгий гомдоогоорой .
Хулангоо : Хариуцуулж байгаа юм уу ?
Батгэрэл : За үгүйдээ гуйж байгаа юм .

Нисэх буудлын хүлээлгийн танхим . Хүмүүс гарч ирсээр л байна . Нөгөө гурав тэсгэл алдан хүлээнэ . Бүх хүмүүс гараад дууссаны дараа түгшүүрт хэсэг хугацаа өнгөртөл Гангамаа гарч ирнэ .

Батгэрэл : Гараад ирлээ . Гураваа ... ий .

Арвижих гар дахь хуйлаастай цаасаа дэлгэнэ . Велком Америка гэж бичсэн байна . Хулангоо дүүжигнүүрээ дээш доош хөдөлгөн баяр хүргэнэ . Гангамаа явсаар дэргэд нь ирэв .

Гангамаа : Сайн байцгаана уу сайн сууцгааж байв уу ?
Хулангаа : Сайн явж ирэв үү ?

Батдорж Аривжих хоёр ч мэндэлнэ .
Батгэрэл : Найзуудтай маань танилц . Хулангоо Аривжих .

Тэгээд нөгөө хоёр руугаа эргэж
Батгэрэл : Ангийн маань охин Гангамаа .

Танилцацгаана .
Батгэрэл : За оршил дууслаа ачааны хэсэг рүү явцгаах уу ?
Гангамаа : Миний ачаа энэ л дээ .
Аривжих : Өө товчхон бөгөөд тодорхой юм байна . За ингээд амьдраад байж дээ .
Хулангоо : Эрх чөлөө минь сайн байна уу гээч .

Инээлдсээр гарцгаана . Хээнцэр ганган машинд сууцгааж Хулангоо жолоодон хот руу хөдөллөө . Гангамаа цонхоор гадагш харж дуу алдана . Батгэрэл ангийхнаа сураглаж , Аривжих хотыг танилцуулна .

Батгэрэл : Одоохондоо Хулангоотой цуг амьдрана .
Хулангоо : Яагаад одоохондоо гэж салж хагацашгүй сайн нөхөд болоод жаран жил жаргах ч юм билүү чи яаж мэдээв .
Батгэрэл : Тэгвэл сайн л байна .
Хулангоо : Сайн л байна гэнэ шүү . Үгээ ч гүйцээгээд хэлчихэж чадахгүй .
Батгэрэл : Хулангоо та хоёр нэг сургуулийнх . Минийх арай цаана нь байдаг юм .

Гангамаагийн царай эвгүй оргин барайна . Гэвч дуугарахгүй аж . Явсаар Хулангоогийн байрны гадаа ирж орцгооно . Хоёр өрөө байр аж .

Хулангоо : Эвсэг амьдранаа хоёул . Одоохондоо энэ өрөөнд сууна даа . Леавин өрөөгөө заана . Тэр өрөө нь миний унтлагын өрөө . Нөгөөдөхөд нь миний хувцас хунар гэснээ гараа савж замбараа байхгүй . Тэгж байгаад би янзалчихна тэгэхээр тэнд ороорой .
Гангамаа : Өө зүгээр зүгээр . Энэ чинь сайхан л өрөө байнаш дээ . Ямар том юм бэ . Инээнэ .

Аривжих Батгэрэл хоёр өөд өөдөөсөө хараад хөмсөг зангидана . Гэвч хэн хэн нь дуугарсангүй .

Хулангоо : Хэдүүл гараад юм идчих үү ?

Тэр хэд макдоналдст хооллож байна . Гангамаа юм бүхнийг харан шогширно . Гадуур явцгаана . Аривжих хотоо уйгагүй тайлбарлаж явна .
Аривжих : Цуут Алтан хаалга гэдэг чинь тэр дээ .
Гангамаа : Сайхан гүүр юм аа . Би нэг талд нь том алтан хаалга байдаг гэж өнөөдрийг хүртэл итгэж явсан шүү дээ . Инээнэ .

Нөгөө гурав өөд өөдөөсөө харна . Хулангоо мөрөө хавчина . Орой болж салцгаах болоход

Батгэрэл : Гангаа сайхан амраарай . Оюутны амьдрал шүү дээ . Байх байхгүйн зовлонг чи ямар мэдэхгүй ч биш дээ .
Гангамаа : Аан . Тэгээд яана гэж ?
Батгэрэл : Сэтгэлдээ бэлтгэлтэй байгаарай л гэж хэлж байгаа юм .
Гангамаа : Чи маргааш завтай юу ?
Батгэрэл : Завтай бол юү гэж ?
Гангамаа : Ярих юм байгаа юмсан .
Батгэрэл : Би ирнээ .

Гангамаа чемодан саваа уудлан юм хүмээ гаргаж янзална . Хамгийн түрүүнд сөчрөө гарган ирж үнэрлэж байснаа шилэн аяганд ус хийж мөчрөө дүрээд цонхны тавцан дээр тавьчихна .


Хулангоо Гангамаа хоёр ширээний хоёр талд сууж байна . Ширээн дээр чихэр жимс амттангууд виски , дарс , оргилуун дарс сөгнөөстэй .
Хулангоо : Монголоос ганц шил архигүй хүрээд л ирдэг чи бас амгалан амьтан юмаа .
Гангамаа : Ёстой анзаарсангүй . Яанаа .
Хулангоо : Цаад хоёр чинь боожгойнуудаа сунатал горьдсон доо .
Гангамаа : Юугаа гэнээ ?
Хулангоо : Яав эвгүй байна уу . Энэ чинь Америк . Энэ тив тэр чигээрээ эрх чөлөө гээд боддоо . Анхандаа иймэрхүү яриа сонсоход эвгүй нь эвгүй л дээ . Нэг мэдэхэд чих дасаад зогсохгүй ам хүртэл дасчихаад хэнэггүй авч өгнө гээч . За уулзаж танилцасаны төлөө .
Гангамаа : Би үнэхээр чаддаггүй юм .
Хулангоо : За тэгвэл яая гэхэв . Хатууг нь би ууя . Чи наад дарсаа уу .
Гангамаа : Би энэ оргилуун дарс ууя болох уу ?
Хулангоо : Аль нь ч яахав . Хань бараа болоод байж бай .

Вискиг хуурайгаар нь хөнтөрч Хаа гэснээ араас нь дарс ууна . Бас нэг жижиг савнаас хамрын цагаан тамхи үе үе татна .

Гангамаа : Чи чинь арай ...
Хулангоо : Арай юү гэж ...
Гангамаа : Үгүй ээ зүгээр л ...
Хулангоо : Тэр чинь мөн байхгүй юу . Чи татах уу . Ингээд л сорчихно . Ямар сайхан гээч . Хамаг биений хуян шар ус тарж борооны ус шиг шоржигноод л хаашаа ч юм урсаад явчих шиг болдогш дээ . Энэ орчлон ямар инээдтэй гээч . Юү ч байхгүй . Улайн цайн байхгүй юмыг байгаа гэж хараад мөргөхгүй гэж тойрч яваад байдаг энэ хүмүүс хар шар цагаан бүгд тэнэг .

Тэгээд нүд нь эргэлдэн солиорох мэт болно .

Хулангоо : Хүйс гэж байхгүй . Эр эм гэж байхгүй . Ор дэр гэж байхгүй . Харин эрх чөлөө гэж бий . Ганцхан тэр л бий .

Тачигнатал инээнэ . Гангамааг хараад л инээгээд байна .

Хулангоо : Чи ямар хөөрхөн юм бэ .

Тэгж хэлээд баясгалантайгаар инээсээр байна .

Гангамаа : Хулангоо найзаа унт даа .
Хулангоо : Нойр гэж байхгүй . Үхэл ч бас байхгүй гэснээ л инээнэ .

Гангамаа Хулангоог түшиж оронд нь оруулж өгөв . Хулангоогийн хүүхэн хараа томорч адар ширтэн хэвтэнэ .

Хулангоо : Амьдралд нулимас багтах зай байхгүй ...шивнэнэ
Гангамаа : Аан .
Хулангоо : Байхгүй ... нүдээ анина .

Далайн эрэг . Гангамаа Батгэрэл хоёр зэрэгцэн сууна .

Батгэрэл : Хулангоо архи уусан уу ?
Гангамаа : Архи ч гэж дээ дарс л уух шиг болсон .
Батгэрэл : Дарс уусан хүн ингэж шартахгүй л дээ . Аягүйтвэл нөгөө нунтагаа татаа биз .
Гангамаа : Чи мэддэг юм уу ?
Батгэрэл : Бүгдийг нь мэднэ .
Гангамаа : Тэгээд чи яагаад ?
Батгэрэл : Баян айлын эрх хүүхэн нунтагаа ч татна уу элсээ ч татна уу ямар падлий байна . Харин мөнгө нь заримдаа хэрэг болдог юм шүү .
Гангамаа : Өнөөдөр хичээлдээ явсангүй .
Батгэрэл : Хэзээ ч явахгүй .
Гангамаа : Юу ?
Батгэрэл : Хаячихсан юм . Өөрөө л тэгсэнш дээ . Яг нарийндаа бол хаясан ч юм уу хаягдсан ч юм уу бүү мэд . Өөр боломжтой айл олдоогүй болохоор л чамайг түр оруулсан юм . Явцгүй болчихсон амьтан даа . Гэхдээ гэнэн . Чамаас байрны мөнгө авахгүй . Тэр нь чамд хэрэгтэй .
Гангамаа : Надад ажил олж өгөөч . Би ганцхан улиралын төлбөртэй ирсэн . Тэр маань зээл .
Батгэрэл : Тэр болно шүү . Аривжихын гуанзанд угаагчийн орон тоо байгаа гэсэн .
Гангамаа : Угаагчаа ?
Батгэрэл : Хамгийн сайхан цэцэг тойрч зугатмаар шалбааганд л ургадаг шүү дээ .

Гангамаа санаа алдана .


Гангамаа бээлий өмсчихсөн аяга таваг угааж байна . Гаднаас Аривжих орж ирэв .

Аривжих : Ядарч байна уу ?
Гангамаа : Гайгүй ээ харин ...
Аривжих : Нуруу чинь өвдөж байгаа биз ? Тэгдэг юм . Дараа нь хөл өвдөнө . Ямар нэг юман дээр суухсан гэж хичнээн их бодогдоно гээч . Сууж болохгүй шүү . Цаадуул чинь сэмхэн харж байдаг юм . Суулаа бол баяртай гээд хөөгөөд гаргачихна .
Гангамаа : За хичээнээ .

Аривжих захиалгатай хоол аваад гарна . Гангамаа уруулаа химлэн тэсвэрлэж аяга тавгаа угаасаар л байна . Аяга таваг угааж байхад дүү нарынх нь нүүр нүд нэгбүрчлэн үзэгдэнэ . Бага эмэгтэй дүү нь алгаа тосон зогсож байснаа гэнэт ярина .

Бага эмэгтэй дүү : Аниа тэрийг хараа Уки явж байна .

Дэрвийсэн хувцастай охин гүйж явна .
Бага дүү : Та палаажийг нь хараад л байгаарай ...

Гангамаа шүдээ зууна . Шанаа нь гүвэлзэн аяга тавгаа угаасаар . Шөнө болжээ . Гангамаа зоогийн газрын шалыг цэмцийтэл цэвэрлэж дуусаад олон сандлуудыг нэгбүрчлэн буулгаж байр байранд нь тавиад хувцасаа солихдоо цагаа харна . Шөнийн арван хоёр цаг болж байна . Гараад иртэл тамхины цог улалзаж

Аривжих : Гангамаа наашаа яв .
Гангамаа : Өө харихгүй яасан юм бэ ?
Аривжих : Арай ч дээ .

Хөдлөнө .

Аривжих : Аав минь насаараа тээврийн жолооч хийсэн дээ .
Гангамаа : Харин ээж чинь ...
Аривжих : Ээж маань таксины жолооч байлаа . Таксийн цоохор машин минь гээд л шуугиулж явсан байхдаа .
Гангамаа : Чи тэгвэл удамтай бөх гэдэг шиг л ...
Аривжих : Харин тийм . Төрмөл ч таримал ч жолооч байхгүй юу . Гэхдээ хийгээгүй ажил байхгүй шахуу даа . Өнгөрсөн хавраас деливирчин болсон . Ядрах нь гайгүй ажил юм даа .
Гангамаа : Сан-Францискогийн шөнө нь бүр гоё юм аа .
Аривжих : Сайхан хот шүү . Хүмүүс нь ч муу биш . Эзэн нь хичээвэл заяа нь дэлгэрч болох л газар даа .
Гангамаа : Сайхан үг байна даа . Чамд баярлалаа .


Тэр хоёр Гангамаагийн гадаа ирнэ .

Гангамаа : Маш их баярлалаа сайхан амраарай .
Аривжих : Оронгуутаа усанд ороорой . Ядаргаа түргэн арилдаг юм . Сайхан амраарай .

Гангамаа усанд орж байна . Уснаас гарч алчуураар биеэ ороосон хэвээр гэтэн явсаар Хулангоогийн өрөө рүү шагайж харна . Хоосон .

Гангамаа : Амандаа : Хаачсан юм болоо .

Орондоо ормогц дүүгийнхээ алганы зурганд алгаа наана , унтана .

Гангамаагийн зүүд .

Гангамаа нэг юмыг хүч гарган угаана . Юү юм бүү мэд . Угаагаад л байна . Угаагаад л байна . Бүдэг цагаан өнгөтэй зүйл аж . Тэр нь бас эргэлддэг эд аж . Зугуухан эргэсээр нэг зураас өнгөрлөө . Гангамаа амандаа ёох Укигийнх шиг палааж ... гэж шивнээд хурдлан угаана Түүнийг хурдлах тусам нөгөө цагаан юмны эргэлт ч бас хурдсах аж . Хурдалсаар Гангамаа дүү нарынхаа нэрийг баяртайгаар шивнэн хэлж зураасууд өнгөрсөөр хоёр салаа зураас тулжээ . Харвал Болдоогийн зураг нөгөө зураас далбиганаж байснаа нисэж эхэллээ .

Гангамаа : Хүүе . Хүлээл дээ . Болдоо миний дүү Аниа нь одоохон ... хүлээгээрэй .

Гэтэл Болдоогийн захиа ниссэнгүй харин өөрөө нисэж явна . Доош харвал угааж байсан таваг нь . Тэр угааж байсан тавган дээрээ нисэж яваа ажээ . Гангамаа амандаа “ Амьдралаа чамд нулимас багтах зай байдаггүй биз дээ . “ хашгирна . Гэнэт нэг зүйлд тулсан нь Хулангоогийн хөл аж . Хулангоогийн царай тэнгэрт юм шиг тээр дээр харагдана .
Хулангоо : Чи мөн ч гэнэн түүхий байна даа . Амьдрал гэдэг чинь шал тэнэг хоосон орон зай байхгүй юу даа . Түүнийг ганцхан юмаар ... нулимасаар л дүүргэж болно гэснээ эхэр татан тачигнатал хөхөрнө .

ЭЭЖЭЭ ...

Таваг хагарч Гангамаа доош унана .

Өглөө болжээ . Гангамаа сэрмэгц Хулангоогийн өрөө рүү шагайж харна . Хулангоо ганцхан дотоожтой хоёр хөлөө байдгаар нь дэлгэчихсэн унтаж байна . Гангамаа өлмий дээрээ гэтэн явсаар Хулангоогийн газар унасан хөнжлийг авч нөмөргөөд усанд орно .

Аяга тавгаа угаасаар ... Үе үе угаагуурын хашлагыг гараар тулж бөхийж гэдийн нуруугаа амсхийлгэнгээ хоёр хөлөө ээлжлэн өргөж амраана . Бээлийгээ тайлж харвал хоёр гар нь чийгэнд цэлхийн нялхарч сэлхэрчээ . Гэвч угаасаар ...Шөнө шалаа цэвэрлэж сандлуудаа байр байранд нь тавьчихаад гарч иртэл ...гадаа өвөл болсныг ойлгуулах дүрс өгнө . Аривжих мөн л гадаа хүлээн тамхины цогоо улалзуулан сууна .

Гангамаа : Чи сонин хүн юмаа .
Аривжих : Яасан ?
Гангамаа : Харьж амрахгүй . Зунжин намаржин намайг зөөлөө . Одоо өвөлжин зөөх үү ?
Аривжих : Юу гэмээр юм бэ дээ . Даанч чи юу гэх юм болдоо түүнээс насаараа зөөх юмсан гэж мөрөөдөх юм даа .
Гангамаа : Өөр ажил олж хийхээс .
Аривжих : Сэртхийн . Уучлаарай . Чамайг дургүй байвал би маргаашнаас ...
Гангамаа : Инээнэ . Үгүй ээ дургүйцсэн юм биш . Энэ ажлыг хийгээд төлбөрөө олохгүй юм байна . Арай дээр цалинтай ажил олж хиймээр байна . Чөлөө аваад гурван сар болчихлоо . Жилийн төлбөрийнхөө хорин хувийг ч олсонгүй . Ингэж явбал арван жил ч явах юм байна .
Аривжих : Чи миний цалинг ав л даа .
Гангамаа : Тэгээд чи яах юм .
Аривжих : Би яадаг юм . Деливерээ хийгээд л явна .
Гангамаа : Насаараа юу ?
Аривжих : Насаараа ...
Гангамаа : Хгн . Гийгүүлдэг хүн гарах нь ээ .
Аривжих : За битгий уурла л даа . Бодсоноо л хэлчихлээ .
Гангамаа : Чи яг л тарвага шиг .
Аривжих : Тарвагаа ?
Гангамаа : Энэ бүхээгэнд иччихсэн . Гарах дургүй насаараа ингээд л ичих дуртай .
Аривжих : Аан .
Гангамаа : Сайхан амраарай . Бууж одно .

Гангамааг гэртээ ортол Хулангоо гурван араб залуутай найрлаж сууна . Гангамааг хармагц өндөсхийж нөгөө гуравтаа

Хулангоо : Миний бест фрейнд танилцацгаа . Нэрийг нь Жейн гэдэг юм .

Нөгөө гурав уралдан ирж сүйд болцгооно .
Гангамаа : Хулангоо найз нь их ядарч байна . Хувцасны чинь өрөөнд ороод унтчихая тэгэх үү ?
Хулангоо : За аашгүй гэдэг нь . Жаахан суу л даа .

Гангамаа аргагүйдэн ширээний ард очиж сууна . Хулангоо хундагануудад архи хийнэ .

Хулангоо : Эрх чөлөө мандтугай .

Аривжих гэртээ орж ирж байна . Найдан гарах гэж байгаа бололтой хувцаслаж байна .

Аривжих : За юу байна даа өвгөөн .
Найдан : Тайван тайван . Хэд явав .
Аривжих : Чүү ай арван найм явлаа .
Найдан : Би хорь яваад гарын мөнгө хэд гээч дөчин тав . Ёстой хар Ёндонтой өдөр.
Аривжих : Надад нэг сайхан ааштай шар хүүхэн хэдийг өгсөн гэж бодноо .
Найдан : Найм .
Аривжих : Таасангүй . Зуугаад төгрөгний хоол аваад гучийг өгөв шүү дээ .
Найдан : Чиний номыг Гангамаа уншиж байгаа юм чинь арга байж үү дээ . Өнөөдөр яав хоолойгоо зассаар байгаад л ирэв үү ?
Аривжих : Арай ч үгүй ээ . Чиний заасныг хэлчихсэн чинь уурлачих шиг боллоо .
Найдан : Буруу өнгөөр л хэлж дээ . Үнэн сэтгэлээсээ өгье гэсэн итгэл дүүрэн түс тас хэлсэн бол хэн ч дургүйцэхгүй . Өгөх гэж байгаа ч юм шиг мөнгөндөө хоргодоод ч байгаа юм шиг хоёрын хооронд гурвын дундуур хэлэхээр чинь хүний дургүй хүрчихэж байхгүй юу .
Аривжих : Би ёстой үнэн сэтгэлээсээ жинхэнэ түс тас хэлсэн .

Гараа зангидан зангаад

Аривжих : Гангамаа чи ерөөсөө л миний цалинг ав . Сургуульдаа яв би хоолоо зөөнө ... гэж хэлсэн дээ .
Найдан : Тэгсэн чинь ...
Аривжих : Намайг тарвага гэнээ ...
Найдан : Юу уу ... Тарвагаа ...тачигнатал инээнэ . Тарвага ... Тарвага Аривжих ...тарвага Арвий ...тарвага Аагий ...
Аривжих : За за унтъя даа .
Найдан : Нүх рүүгээ оръё гээч .
Аривжих : Чамд сайхан байгаа л даа .
Найдан : Бүх хэрэг чамд өөрт чинь байна .
Аривжих : Юү гэсэн үг юм ?
Найдан : Чи хутга юм бол иргүй хутга , мод юм бол үндэсгүй үзүүргүй бөв бөөрөнхий мод ...
Аривжих : бодлогоширно .
Найдан : За сайхан зүүдээ үргэлжлүүлээрэй . гарч явна

Гангамаа усанд орчихоод гарч ирэхэд нөгөө залуус ичгүүргүй ширтэцгээн нэг нь шадарлан ирнэ .

Залуу 1 : Та их сайхан харагдаж байна .
Гангамаа : Баярлалаа . Хулангоо орой болчихож маргааш ажилтай энэ залуусаа явуулаач .
Хулангоо : ихэд согтож цагаан нунтаг хамаа намаагүй хэрэглэнгээ : Шар апп . Миний найзуудыг хөөхгүй шүү . Чи эд нарыг хэн гэж бодоод байна аан . Эд чинь тас хар тоснууд . Ойлгов уу надад гуравын гурван цооног байна . Америк юү юм . Эд нарын ундрага ганц хором ч тасардаггүй юм . Ундрага . тачигнатал инээнэ . Цооногнуудаа ууцгаая татацгаая .

Гурван залуу цагаан нунтаг татан нүд нь сөлийцгөөнө . Гангамаа гайхан харж байснаа Хулангоогийн хувцасны өрөөнд орж дотроос нь түгжээд газраар хэвтэнэ . Хулангоо залуусын өвөр рүү ээлжлэн асаж үнсэлцэнэ . Дахин архи хийж уугаад “ Цооногууд “ гэж монголоор хэлснээ буйдан дээр тас унана . Залуус хоорондоо нүд ирмэлцэж байснаа Хулангоог нүцгэлэж эхэлнэ .
Хулангоо : Ундраганууд ... миний ундраганууд ... шүлс урсган үглэнэ .

Тэд Хулангоо дээр овооролдон үзэшгүй муухайгаар доромжилж байвч түүнд тэднийг анзаарах сэхээ алга . Нөгөө гурав амсхийн буйдан налан сэрийлдэх зуур ширээн дээрх нунтаг татаж архи ууна . Хулангоо шалан дээр эв хавгүй гувчийн унасан байна .

Залуу 1 : Уг нь тэрийг ингэсэн бол ... сайхан хүүхэн байна лээ шүү .
Залуу 2 : Махмуд бүү яар . Нэг л өдөр тэр ч ийм болно .
Залуу 3 : Надад энэ ч таалагдаж байна . Хулангоогийн хажуугаар хэвтэн үнсэж элдэвлэнэ .
Залуу 1 : Бид энд байснаа заавал тэмдэглэх ёстой .

Ийш тийш харснаа хар палмаастар авчирч Хулангоогийн биен дээр бэлэг эрхтэн . сумтай зүрх , царцаа зэрэг есөн шидийн зураг зурж хөхрөлдөнө .
Залуу 2 : Одоо бөгсөн дээр нь
Залуу З : Хөлийнх нь улыг ч хоосон үлдээж болохгүй шүү .
Залуу 1 : Шувуу зурчихая . Энэ нисэхээсээ өнгөрсөн .

Хоёр хөлийнх нь ул дээр тортой шувуу зурна .

Өглөө . Гангамаа суниан эвшээсээр гарч ирмэгц Хулангоог хараад хиртхийнэ.
Гангамаа : амандаа : Даанч дээ . Хулангоо минь ... даанч дээ ... Босооч ... бос л доо ...
Хулангоо : Эйн . тамшаална .
Гангамаа : Сэрээчээ чи өөрийгөө хар л даа .


Хулангоо сэрж савирсан шүлсээ гарын араар арчин өндийгөөд биен дээрх зурагнуудаа харна . Биен дээр нь хар эрээн зураг сэгэн дээрх хэрээ шиг сэрийнэ .

Гангамаа : Хулангоо чи минь хүн шүү дээ даанч дээ ... уйлна .
Хулангоо : хааш хэрэг гараа савж : Аа энэ яах вэ . Бид нар тасарсаныхаа биен дээр ингэж зурж бие биеэ дамшиглаад бүр сурчихсан юм . Эртийд би тэр Махмудыг хар цооног болтол нь зурсан гээд бод доо .
Гангамаа : Чи юү яриад байгаа юм бэ ? Юун дамшиглах вэ . Чамайг үзэшгүйгээр доромжилж байна шүү дээ .
Хулангоо : Энэ чинь залуу нас . Эрх чөлөө . Эрх чөлөөтэй залуу насанд зорчих ганцхан гудамж олддог тэр чинь энэ ...

Гангамаа утсаа авч Аривжих руу ярина .

Гангамаа : Чи менежэрт хэлээд чөлөө аваад өгөөч ... Тэг ... тэг ... Өвдсөн гээд хэлчих .

Гангамаа Хулангоог чирж гулдран усанд оруулна . Хар эрээн зурагнуудыг уйлан зүлгэнэ . Уснаас гаргаж алчуураар биеийг нь ороож өгчихөөд цаашаа гүйж чемоданаа уудлан савтай арц гарган таваг дээр тавьж уугиулаад биеийг нь тойруулан ариулна .

Хулангоо : Инээд алдсанаа : Манай Гангаа чинь бас лам ... айн . Сүслэсэн хүн болж алгаа өмнөө хавсрана . За ойлголоо ойлголоо ум маани бадмэ хум гэдэг билүү .
Гангамаа : Чи битгий баашил . ууртайгаар

Хулангоо ойр ойрхон найтаана .

Гангамаа : Тэр ... ингэтлээ бузартсан байна шүү дээ .
Хулангоо : За сүртэйшдээ манай монголчууд ингээд бүр дургүй хүргээд хаячихдаг юм шүү .
Гангамаа : Дуугүй л наад арцаараа тойруул ойлгов уу . Аавын минь нутгийн арц . Чи бидэнд энэнээс өөр үнэтэй юм гэж байхгүй .
Хулангоо : За за .

Ярвайн тойруулна .

Гангамаа цонх руу очиж мөчрөө харна . Мөчрийн усанд дүрэгдсэн хэсэг ялзарч мууджээ . Түүнийг угааж цэвэрлэж байснаа үзүүр хэсэг нь бүр ялзарч ямар ч найдваргүй болсоныг ойлгомогц хутгаар тайрна . Тэгээд усыг нь сольж байхад Хулангоо түүн рүү хялалзан цүнхнээсээ жижиг хайрцаг гарган ирж нунтагаа чимхэн сэм татна .

Гангамаа : Чи хаашаа ч битгий гараарай .
Хулангоо : Чи хаачих нь вэ ? сэжиглэнгүй ... Тийм заваан юм хийхгүй биз дээ .
Гангамаа Ямар ?
Хулангоо : Цагдаа энэ тэр гэж ...
Гангамаа : Тэр чинь юү ч биш .
Хулангоо : амандаа сонин юм болох нь шив дээ гэж шивнэнэ .

Гангамааг гармагц яаран гүйж хувцаслаад гэтэн гарч Гангамааг гудамж уруудан явахыг хармагц машинаа асаан сэмхэн дагана . Гангамаа утсаа гарган хэн нэгэн рүү ярьж байна . Тэгээд автобусанд сууна . Хулангоо дагасаар . Гангамаа явсаар Оакландын жижиг нуурын дэргэд ирнэ . Төдөлгүй Батдэлгэр ирж явахыг Хулангоо хараад машинаа байшингийн цаана зогсоолд тавиад алсаас тэр хоёрыг ажиглана .

Гангамаа : Сайн уу. Хичээл чинь эхэлчихсэн үү ? .
Батгэрэл : Тэгсэн . Ямар нэг юм болов уу .
Гангамаа : Болсоон .

Эндээс цааш дуугүй дүрс . Гангамаагийн нүд дүрлэгнэн үзээгүй юм үзсэнээ аймсран ярьж байна . Батгэрэл толгой гудайн сонсоно . Гангамаагийн яриа дууслаа.

Батгэрэл : Чи тэгээд цаадхиа буцна гэж үнэхээр итгэж байгаа юм уу ?
Гангамаа : Өөр яах юм ?
Батгэрэл : Гангамаа минь чи даанч гэнэн байна даа . Чи түүнийг аварч яах гээд байгаа юм . Бид энэ зам руу түлхээд оруулчихаа юу ? Юу сайхан дур сайхан гэдэг юм . Өөрийнхөө сонгосон замаар явж л байг л дээ . Чи яах гэж хүний амьдрал руу хөлөө дүрээд байгаа юм .
Гангамаа : Чи ойлгохгүй байна гэж үү дээ . Энийг амьдрал гэдэг юм уу . Биднийг харсаар байтал энэ хүн баларч байна шүү дээ . Чи хайрлахгүй гэж үү .
Батгэрэл : Хайрлагдахын тулд хайрламаар байх хэрэгтэй байдаг байхгүй юу . Хайрлагдах юу ч үлдээгүй зүгээр л нэг хүн дүрсний юуг нь хайрлах юм . Харин тэр эцэг эх рүү нь хэлэх арга байж болох юм . Эсвэл ...
Гангамаа : Эсвэл юү гэж ?
Батгэрэл : Хуншгүй зан гаргаж бас болно .
Гангамаа : Яаж ?
Батгэрэл : Цагдаад өгчихгүй юу ? Цүнх рүү нь өнгийхөд л баримт гараад ирэх юм чинь .
Гангамаа : Шоронд орчихно шүү дээ .
Батгэрэл : Өөр зам цаадахад чинь байхгүй . Гэхдээ эхлээд чамайг нүүлгэх хэрэгтэй . Аривжих бид хоёр чамд байр хайя . Олтол хэдэн өдөр тэсэж бай . Чамайг нүүмэгц цагдаа руу утасдчихая . Тэнд эмчлэгдээд эрүүл болоод гарна . Засарч ч магадгүй . Түүнээс биш бид дийлэхгүй .
Гангамаа : Өөр ямар ч арга алга уу ?
Батгэрэл : Байхгүй .
Гангамаа : За тэгвэл би хаашаа ч нүүхгүй . Тэгэхээр чи санаа амар явж болно .
Батгэрэл : Би чамайг ер ойлгохоо байлаа .
Гангамаа : Би чиний олон жилийн өмнө гээчихсэн зураг чинь юм байна . Бүдэгрээд танигдахаа байчихаж л дээ . Баяртай .

Гангамааг гэр рүүгээ явж байхад Хулангоо хөмхий зуун давхисаар түрүүлж ирээд гэртээ хүлээж байна .

Хулангоо : Чи хаашаа ийм удаан явав аа ?
Гангамаа : Надад нэг хүнтэй уулзах хэрэг байсан юм аа . Бие чинь яаж байна .
Хулангоо : Гайгүй ээ . Аав мөнгө гуйвуулсан гэсэн . Хоёулаа мөнгөө аваад нэг сайхан хоол идчих үү ?
Гангамаа : Би амарч байгаа юм чинь театрт очих уу ?
Хулангоо : Бөөн гуниг . Харин хоол идчихээд галзуу хулгана дээр сууя тэгэх үү ?
Гангамаа : баярлан : Тэгье .

Тэр хоёр хотоор сэлгүүцэж хоол идэж гудамжинд хөөцөлдөж элдэв хөшөө , мод , дэлгүүрийн шилэн павильоны дэргэд зургаа авахуулж галзуу хулгана дээр суугаад орилолдон яваа байдлууд . Орой болжээ . Тэр хоёр далайн хөвөөнд сууж байна .

Хулангоо : Чи тэр онгоцыг хараа .
Гангамаа : Гоё юмаа .
Хулангоо : Тавцан дээр нь ямар хүн яваа болоо ?
Гангамаа : Би яаж мэдэхэв дээ . Дуран барьсан хүн байгаа байлгүй .
Хулангоо : Бид хоёрыг харж байгаа болов уу ?
Гангамаа : Харж байгаа байлгүй . Хоёр Ази хүүхэн гиюүрчихсэн сууж байна гэж хажуудахь хүндээ ярьж байж ч магадгүй .
Хулангоо : Магадгүй . Эсвэл цаашаа харчихсан сууж байж ч мэднэ . Аливаа юм ингээд л сонин шүү . Ингэхэд чи бид хоёрыг нийлүүлчихвэл ямар хүн гарах болоо ?
Гангамаа : Тааж ядах юү байдаг юм . Миний бөгстэй чиний цээж ч юм уу , чиний бөгсөнд залгасан миний цээж л гарна биз .
Хулангоо : Чи тэгвэл бөгснөөсөө ичих үү ?
Гангамаа : Чи сонин юм бодох юмаа . Юү гэж нэг эрхтнээсээ ичих юм бэ ?
Хулангоо : санаа алдаж : Би бүх биеэрээ чиний ганцхан эрхтэн байсан ч болоосой .
Гангамаа : За битгий марзаганаад бай . Явъя орой болчихлоо .

Шөнө . Гангамаа унтаж чадахгүй эргэж хөрвөн байснаа босож гэтсээр Хулангоогийн өрөөнд орно . Хулангоо цааш харан унтаж байна . Гангамаа мяраасаар хөнжлийг нь сөхтөл Хулангоо цочин давхийв .

Гангамаа : Чишш . Цаашаа .

Хажуугаар нь орж хэвтэнэ . Хулангоо эргэж хоёул духаа нийлүүлэв .

Хулангоо : Чи олон эртэй унтсан уу ?
Гангамаа : Мэр сэр ... Чи ...
Хулангоо : Бас л мэр сэр ...Гэхдээ чиний мэр сэрийн аав шиг бүр өвөө шиг мэр сэр

Хоёул нугдганан инээлдэнэ .

- Идэрцог ... Одоо яанаа гэж Хайдав арга тасран шивэгнэвэл хэн ч хариу дуугарсангүй . Нөгөө гурав давхин ирж тэднийг гогцоорон хоёр гурав тойрсноо бууцгааж Идэрцог
- За бацаанууд хаачиж яваа юм гэж асуулаа .
- Түлээнд л ... гэж Мөнхөөг аяархан хэлтэл
- Түлээ их байна уу тэгээд ... гэж лавлав .
- Мэдэхгүй бид нар ийшээ ойрд яваагүй .
- Тэрлэгнүүдээ тайлж энд овоолоод өндөр намаараа жагсацгаа .
Тэд тушаалыг дор нь биелүүлж эгнэн жагслаа .
- Мөнгө бий юү ?
- Байхгүй .
- Нялгадаагүй биз ?
- Үнэн . Идэрээ ахаа бидний хэнд ч мөнгө байхгүй гэж Батжааг бусдыгаа төлөөлөн хэлсэнд
- Чамаас асуугаагүй байна . Чи муу баас манай дүүг их дээрэлхдэг гэсэн байхаа . Бас намайг аавдаа хэлээд аймгийн шоронд хатаалгачих юм гэлүү . Харъял даа . Ял хийгээгүй хулгайчийг чиний тэр хэлтсийн төлөөлөгч улаан Банзрагч яадгийг үзэе л дээ . Гутлаа тайл гэж тушаалаа .
- Аа Идэрээ ахаа . Би тэгж хэлээгүй шүү дээ . Миний хоолойны өвчин сэдэрчихнэ . Та уучилчих л даа .
- Шоорогоноод байна уу муу өлөн бөөс минь . Тэгвэл өөрөөр үзнэ шүү .
- За за ойлголоо Идэрээ ахаа гэнгүүт Батжаа суун тусаж нусаа шоржигнуулан гутлаа тайллаа . Идэрцог дагуулуудынхаа нэгэнд
- Тэр тэрэгнийх нь оосрыг тайлаад ир гэж тушаагаад шанаагаа гүвэлзүүлэн Батжаагийн хоёр гарыг дээсний нэг үзүүрээр дангинатал хүлж нөгөө үзүүрийг нь дугуйныхаа суудалд бэхлүүт
- Чирэгдээд үхвэл хохь чинь шүү гэж хэлчихээд дугуйгаа унан давхисанд Батжаа хөтлөгдөн гүйлээ . Идэрцог буцаж ирмэгц бүгдийг нь хуу нэгжинэ гэхээс Төгөлдөрийн гол горойно . Учир нь халаасанд нь дэлгүүрээс молоко авах гээд амжаагүй хоёр төгрөг байж байлаа . Идэрцог түүнийг олмогц
- Мөнгөө нууж шоорогонолоо гээд зодох бол энүүхэнд . Хүнээс гарамгүй сонин содон арга бодож олоод хүн тамлахдаа гаргууд билээ . Гарын хуруунуудын үзүүрийг хумиж атгаад салаануудад нь хөвөн хавчуулж шатаана , хүнд арзгай хад хөлд нь барьж хүлээд уралдуулж түрүүлснийг нь тав хоцорсоныг нь тус бүр хорь ташуурдаж зугаагаа гаргадаг түүнд мөнгөө нуумаглаад баригдах юм бол ёстой зүүдэнд багтамгүй шийтгэлээр шийтгүүлнэ гэсэн үг . Төгөлдөр дэмий л хоёр дагуулын зүг хялалзаж сиймхий хүлээвч нөгөө хоёр муур шиг жартайтал
ширтчихээд харц салгадаггүй . Балардагийн даваа Батжааг чирээд юү юүгүй ирж явлаа . Тэгтэл ашгүй нэг дагуул тамхи татах гээд нөгөө дагуул нь асааж өгөх гээд шүдэнз зурж хоёул бөхийх тэрүүхэн чөлөөнд мөнгөө доош нь унагаж хөлөөрөө шороо этүүрдэн булж орхилоо . Идэрцог дэргэд нь давхин ирмэгц дугуйнаас ихэмсэглэн бууж нус нулимасандаа хутгалдсан Батжаагийн бөгс рүү падхийтэл өшиглөн
- Жагсаалдаа ор гэмэгц эхнээс нь эхлэн нэгжиж гарлаа . Тэгээд мөнгө олоогүйдээ уурсан лантуу шиг хүнд нударгаа зангидан шилэн хүзүү рүү нь цохилон унагаж , хүнсийг нь хуу хаммагц
- За ингээд тонилоцгоо . Аав ээждээ хэлээд үзээрэй . Ямар явж үзээгүй аймаг , сууж үзээгүй гяндан биш . Гарч ирээд матсан хулгайчийн чөмгийг ташиж Улаан саарьт булчихаад учраа олно . Мэдэв үү гэчихээд сум руу арилаад өглөө . Батжаагийн хөл бамбайж улайн чулуунд цохигдон язарч өргөс зангуу зайгүй шигсэн байв . Тэд нөхрийнхөө хөлийг өвөр дээрээ тавьчихаад шуухитналдан өргөс зангууг нь түүлээ . Батжаа нулимасаа гилтэгнүүлэн ёолж ёхлон гутлаа өмсөнгөө
- Нэг л өдөр муу хулгайчийн нуруу руу хутга шаана даа хэмээн зүхэнгээ үе үе дуу алдан ёолно . Түлээ түүх тухайд санахын ч аргагүй болсон хэд Батжааг Төгөлдөрийн тэргэнд суулган ээлжлэн чирсээр буцахдаа
- Хэзээ нэгэн цагт Идэрцогоос хариугаа авахдаа л нэг авна хэмээн нэгэн дуугаар тангараглаж явлаа .
Тооны хичээл дээр дараалсан гурван том тав авч Жаргалмаагийн араас хурдалж явснаа Төгөлдөр тооныхоо учрыг олохоо больж самгардлаа . Ядахад Норжмоо багш жаахан мэрийвэл Төгөлдөр онц гарч ч болох юм хэмээн анги нийтийг нам гүм болтол ам дүүрэн зарласан байхад шүү . Толгой нь дүнсийн мангуурч тоогоо бодохоор суух бүрийд анхи өөр юм бодогдоно . Сууж босон хэсэг холхисноо тэсэлгүй гарч халуун ус руу харах бүрийд аймгийн шоронгийн харанхуй хонгил , галзуурч яахаас ч буцахаа байсан чөтгөртэйгээ үзэгдэж “ Эй болиё “ гэж шивнээд
буцаж орно . Тэгтэл нэг өдөр яг энэ үгээ шивнэж зогстол онч мэргэн бодол тархинд нь зууханд орсон шаваг шиг дүрсхийдэг байгаа . Норжин багш л өдөр бүхэн усанд орж бай гэсэн юм чинь , би ямар Базар гуайтай уулзах гэж байгаа биш усанд орж бөөсөө арилгаж байгаа юм чинь яахав дээ гэсэн бодол тархи руу нь харавмагц бараг л дуу аялах шахан алчуур саван солих дотуур хувцас зэргээ өвөртөө түнтийтэл чихээд ном дэвтэр хоёроо бүснийхээ цаагуур лавхан шургуулж халуун ус руу эрмэг зоригтой алхлаа . Базар гуай нар бараадан суугаад урт богино төмөр хоолойнуудыг том хар лантуугаар тоос манан дэгдээн ааг амьсгаагүй балбаж байлаа .
- Та юү хийж байгаа юм бэ ?
- Аа Төгөлдөр хүү ойрд үзэгдэхгүй яагаа вэ . Ээж нь загнаагүй биз дээ .
- Үгүй ээ . Зав гардаггүй . Өнөөдөр усанд оръё гэж бодоод ирлээ .
- Зааг . Ах нь одоохон ус халаагаадхая . Өнөө тоо моо зүгээр биз ?
- Харин танаас бас асуух юм гараад байгаа .
- Зааг . Юутай ч хоёул оръё хө .
Ус халах хооронд хоёул тоогоо бодож Төгөлдөр дахиад л маш сайн ойлгож авав . Базар гуай баруун хананыхаа наагуур татсан хар хөшгийг яртал үй олон ном тэвхийтэл хураалттай байж байлаа ...
Зааг энэ яах аргагүй чиний нэг багш байгаа юм даа гэснээ нилээн дороос нэг ном сугалан авч
- Май юү ч болсон энийг эхлээд уншчих гэлээ .
Нүүрнийх нь алтан үсгийг Төгөлдөр алгаараа зөөлөн илснээ “ Усан доогуур хорин мянган бээр “ хэмээн амандаа гүвтнэн уншлаа . Төдөлгүй халуун ус бэлэн болсон тул Төгөлдөр нэг гэсэн том дугаартай өрөө рүү орлоо . Хананд нилээн дээр усны том сав дүүжлээстэй , хажууд нь өндөр шат тавьсан байв . Бодвоос тэр шатаар Базар гуай авирч гараад мөнөөх том ган руу халуун ус хийсэн бололтой .
Усанд орж байхад нь мөнөөх Усан доогуур хорин мянган бээр гэсэн номын нэр бодогдож бээр гэдэг нь юү гэсэн үг юм бол . Базар гуайгаас асуух юм хуна
гэж бодогдуулна . Уснаас гараад ирэхэд нь Базар гуай өмнө нь огт ууж үзээгүй өтгөн хүрэн цай чанаж бираанаг , өнгөт мөөхий , цайны пичень зэрэг амттан таваг дүүргээд тавьчихсан сууж байлаа .
- Зааг хоёул цайлнаа . Энэ байхуу гэдэг цай даа . Сайхан амттай цай байгаа юм . Ус нь дууссан уу ?
- Дуусаагүй ээ .
- Ээ дуусгачихгүй . Тэртэй тэргүй цаад савтай ус чинь удахгүй л хөрчихнө . Тэгээд хөлдөхөөс нь өмнө асгахаас өөр замгүй болдог юм . Уг нь ингэж ус зөөж майтганадаггүй арай боловсондуу халуун устай болчих санаатай л ноцолдоод байгаа юм . Дийлэх нь үү дэлдийх нь үү бүү мэддээ гэснээ хүнгэнүүлэн инээлээ .
- Та дандаа л дийлэх нь үү дэлдийх нь үү гэж ярих юмаа .
- Дийлэх сайхаан . Ташаа тулаад дийлсэн хүн гэдэг хэзээ ямагт ханхалзаж явдаг юм даа хө . Харин дэлдийх үү , ярвигтайдаа хө . Чихээ хулмайлгана гэсэн үг шүү дээ .
- Бээр гэж юүг хэлдэг юм бэ ?
- Тэр чинь уртын хэмжээс . Далайтай хиллэдэг улсын л яриа шиг байгаа юм . Манайхаар бол бараг хоёр километр шахуу юм уу даа .
- Хол юмаа . Тэгэхээр энэ ном чинь усан доогуур бараг дөчин мянган километр сунасан юмны тухай ном юм уу ?
- Уншаад үз . Тэгэхээр аяндаа мэдэгдээд ирнэ .
- Төгөлдөр маань ямар сурч байгаа билээ дээ ингэхэд .
- Онц .
- Зөв хө .
Тэр хоёр ханатлаа цайлаад Базар гуайг гарч ажлаа хийхэд нь Төгөлдөр туслалцаж төмөр хоолойнуудыг ойртуулж холдуулан зөөж өглөө . Базар гуай хоолойнуудыг лантуугаар балбаж наалдсан хог шороо зэвийг нь арилгаад холбож гагнана . Хэсэг ажиллаад амсхийн өврөөсөө дугуй хайрцагтай тамхи гарган ороосноо
- Хоёул боловсон халуун устай болно доо . Худгаас нааш нь ус татах гучин алхам газрыг л харин яаж ухдаг шуу юм билээ хэмээгээд бодлогоширов .
- Би танд тусланаа .
Базар гуай Төгөлдөрийг удаанаар харснаа санаа алдаж толгойг нь илээд
- Тэгээрэй . Давахдаа л давна хэмээн бүр нэг сэтгэлийнхээ гүнээс маш чухаг юм давахаа андгайлж байх мэт нухацтай хэллээ .
Ээж нь ажлаа тараад орой орж ирэхдээ л Төгөлдөрийн гоё сайхан болсоныг анзаарч байн байн өхөөрдөн духыг нь үнэрлэж
- Миний хүүг ээ , зүлгэж зүлгэчихсэн гуулин данх шиг гэснээ амаа дарж
- Пай . Муухай золиг чинь юү гээд хэлчихэв ээ . Гуулин данх байхдаа ч яахав дээ . Хүүгээс минь гэрэл гараад ч байх шиг . Урд манай нутагт Сондогийн хувилгаан гэж байсан юм гэнэлээ . Биеэс нь байнга л гэрэл цацарч явдаг айхавтар ид шидтэй хүн байсан юм гэсэн . Миний хүү түүн шиг л харагдаж байна гэж магтлаа . Надаас нээрээ гэрэл гараад байгаа юм байхдаа гэж бодоод ойр ойрхон тольдоход чийдэн шиг асаж бариад байгаа юм ер мэдэгдсэнгүй .
- Ээж надад авдарт байгаа шинэ даавуугаа өгөөрэй .
- Тэгэлгүй яахав миний хүү .
Төгөлдөр шинэ даавуутай орондоо ороод гэрэл унтартал номоо уншлаа . Маргааш нь хичээл таруут Төгөлдөр цэцэрлэг рүү биш харин нэгдлийн аж ахуйн хашаа руу яарлаа . Нэлийсэн том хашаан дотор элдэв төрлийн төмөр машин , тракторын сэг зэм хөглөрч олон хүн орж гарч бужигналдана . Тэр их төмөр дунд Базар гуайн зүйж эвлүүлэн ноцолдож байгаа алд хүрэхтэй үгүйтэй төмөр хоолойнууд шиг хоолой урт уртаараа өч төчнөөнөөрөө зарим нь хураалттай , зарим нь ч талын нэг тарчихсан сэрийлдэж байхыг үзээд дуу алдах шахан аянчин Шарав гуайг
бужигнах олноос асууж сурагласаар олж уулзлаа . Аянчин Шарав гуайг ихэнхи хүмүүс сум нэгдлийн ганц бурхан гэлцэнэ . Сумын дизель станц эвдэрвэл аянчинг дуудаарай гэнэ . Худгийн мотор эвдэрчихлээ өнөө Шарав хаа явнаа гэлцэн эрэл сурал болно . Ямар ч машин тэрэг яаж ч эвдэрсэн Шарав явуулахдаа л явуулна гэлцэх бөлгөө . Шарав гуай шороо түрдэг бас араараа ухарч давхиад газар ухдаг улаан трактор барина . Заримдаа түүнийгээ унаад авх нь алга болно .Тэр үеэр нь сум даяараа эрэл болох нь ч бий . Тэгсэн нөгөө их хэрэгтэй хүн нь улаан
трактороороо айлын өвөлжөөний хөрзөн хуулаад ч юм уу , эсвэл ямар нэг айлын гэрт ороод суучихсан тракторынхоо шанаганд дөчийн бидонтой ус хийчихсэн ундны усыг нь зөөгөөд давхиж явна гэнэ гэж дуулдах авай . Төгөлдөр өчигдөрийн яриан дундуур Базар гуайд тус болж чадах хүн бол өөр хэн ч биш Шарав гуай л юм байна гэж бат нот ойлгоод ийнхүү зорьж ирсэн хэрэг . Шарав гуай тамхиа ороон түүний гуйлтыг сонсож сууснаа
- Одоо ингээд очих хэрэг үү ? гэлээ .
- Та завтай биз дээ ?
- Тэрнээс чинь их юм алга . За явнаа гээд ухасхийлээ .
Төгөлдөр Шарав гуайн тракторын бүхээгэнд сэгсчүүлэн давхиж явахдаа тракторын жолооч чинь хүнд хэрэгтэй сайхан ажил юм бишүү гэж бодож явлаа . Тэр хоёрыг хараад Базар гуайн магнай тэнийж байх бололтой
- Зааг тэгэхээр өмнө гарсан чихнээс хойно ургасан эвэр гэж энэ дээ гээд духаа шудран инээмсэглэлээ . Шарав гуай Базар гуайн хийж байгааг харж
- Пөөх та чинь энэ улаан зэвээр юү хийх гэж ингэж зүйж суугаа юм хэмээн дуу алдлаа .
- Цаад худгаас чинь ус татах бас бохир ус гүйлгэх хоолой тавих санаатай ... Гэм нь надад олдсон нь арай тачирдаад ...
- Та ингэж мунгинахгүй ээ . Эртхэн надад дуулгачихгүй ...
- Бодохын хувьд ч бодсон л доо . Даанч чамайг баллачих болов уу гэж айгаад
- Хн . Намайг яав л гэж . Аймаг юм уу хот руу цөлвөл ёстой загатнасан газар маажсан гэдэг л болно биз дээ гэсэнд тэр хоёр удтал хөхрөлдөв . Гурвуул халуун усныхаа байшин руу орж Базар гуай баахан шугамдсан зураг сэлт гаргаж ирээд аянчин Шарав гуайтай удтал ярилцаад Шарав гуай Базар гуайг
- Та ч манай зэлүүд сумыг тэр чигээр нь боловсон социализм болгочих юм байна л даа гэж магтлаа .
- Заа тэр цаасан малгай яахав ээ . Нэг шуурганаар л хийсээд зогсохгүй толгойдоо бөөн лай чирнэ гэснээ дахиад л хүд хүд хөхрөлдөв . Ингээд маргаашнаас нь нам гүм халуун усны орчинд хөл хөдөлгөөн үүсэж их ажил оволзлоо . Шарав гуай Базар гуайн яаж ухна даа хэмээн халширч байсан газрыг улаан тракторын шанагаар дор нь сэндийлж хаячихаад
- Би маргааш хэрэгтэй хоолойнуудыг чинь дулаалгын шилэн хөвөнтэй ачаад ирэмц . Тэгээд энэ ажлыг дуустал дизелийг өдөржин асаагаад хоёр зэрэг гагначихад юүхэн байхав гэж хэлчихээд давхин одлоо . Базар гуай ухсан шуудуу руу хөлөө унжуулан сууснаа түсхийтэл инээд алдаж
- Үгүй ээ мөн амархан шударч орхив оо гэснээ Төгөлдөрийн толгойг илж
- Одоо юүхэн байхав ээ . Сарын дотор боловсон халуун ус бэлэн болно . Хамгийн эхэнд чи усанд орж энэ шинэ үйлчилгээг нээнэ шүү харин өнөө маргаашдаа энэ ажилд санаа зоволтгүй . Номоо сайн уншаарай гэж захилаа . Нэг өдөр Төгөлдөрийг усанд оронгоо уншсан номоо солихоор иртэл сум нэгдлийн дарга , намын хорооны дарга , нэгдлийн нягтлан Ядам гуай , Батжаагийн аав Банзрагч гуай , Найдалмаа дарга гээд л баахан дарга нар халуун усны газар ирчихсэн Базар гуай тэднийг дагуулан хийж байгаа ажлаа танилцуулж явав . Олон дарга нар амаа хамхиж
нэгдлийн даргын үгийг битүүхэн хүлээх бололтой . Удаан дуугүй зогсоцгоолоо . Тэгж тэгж Баадайгийн аав хоолойгоо зассанаа
- Энэ чинь зөв зүйтэй ажил юм бишүү аан . Ус зөөж гүйгээд байхгүй . Крант нээмэгц халуун хүйтэн ус бэлэн . Муу ус нь байшингаа тойрч шалбааглаад үмхий самхай ханхлаад байхгүй . Тун зүгээр юм . Ядам чи хэрэгтэй төсвийг нь гарга . Хүн хүч нэмж өгье ингэж шийдэх үү гэтэл Найдалмаа дарга
- Миний ширээний шүүгээнүүдэд хүүхнүүдийн гомдол дүүрэн овоолоостой байна . Бүгд халуун устай холбоотой . Усанд орж гүйцээгүй байтал ус нь дуусчихдаг , тэгээд Базар гуайг дууддаг . Ямар Базар гуайн хажууд нүцгэн байлтай нь биш , хувцасаа өмсдөг . Савантай хэвээр хувцасладаг Базар гуайг усаа зөөж шатаар авиран хийх гэсээр байтал үс нь савантайгаа барилдаад хатчихдаг . Базар гуайг гармагц дахиад л хувцас хунараа тайлж усандаа ордог . Энэ элэрсэн баларсан үеийн ажиллагааг ингэж өөрчлөх цаг болсон . Эмэгтэйчүүдийн зөвлөл
Үйлдвэрчний эвлэл энэ ажлыг бүрэн дүүрэн дэмжиж байна гэлээ . Дарга нар ч тэгсгээд тус тусын машиндаа суугаад явцгаалаа .
- Зааг . Том жижиг хоёр эр юу ч болсон анхныхаа давааг давлаа даа гээд Базар гуай уртаар санаа алдлаа .
- Би одоо мөддөө ирж чадахгүй байхаа даа .
- Зааг хаачих нь вэ арай таван тонны чийчаанаар Тамсагбулаг поехал гээч болох гэж байгаа юм биш биз дээ .
- Үгүй ээ . Ёлкны концертийн бэлтгэл өнөө оройноос эхэлж байгаа .
- Зааг . Тэр чинь үзэл суртлын том ажил даа . Төгөлдөр маань тэгээд яахав дуулах уу ?
- Дуулна , бас хөгжимдөнө .
- Гараад өгөх нь . Ямар хөгжим хөгжимдөхөв дээ ?
- Баянхуур .
- Их хүн . Би бас багадаа сумын уран сайханд гүйж мандолинаар Задгай цагаан , Хүмүүн төрөлхтөн энэ тэрийг цохиж сумынхаа хэдийн шавайг ханатал нь бүжиглүүлдэг байлаа гэснээ хүд хүд инээж
- Дориун цовоо явсан хэрэг шүү гэлээ .
Уран сайханчдыг орой долоон цагт улаан буланд цулар гэсэн зар хэдэн өдрийн өмнө тарсан боловч найм өнгөрчихөөд байхад Баасан багшийн цуглуулсан сургуулийн хүүхдүүдээс өөр хүн ирээгүй л байлаа . Улаан булангийн эрхлэгч Юра гуай үе үе дүрсхийн уурлаж
- Энэ ер нь ямар ганц миний ажил юм уу . Муусайн туучийнуудыг хэдий болтол хүлээх юм тарцгаа гээд л улаан булангаа цочтол хашгирна . Тэгснээ дорхноо буцаж
- За хоор жагсаад гучин минутын бэлтгэл хийгээд л тарцгаая гэнэ .
Тэгж байтал улаан булангийн үүд зөөлхөн онгойж хөөрхөн Хорлоо эгч зангидсан алчуурынхаа үзүүрийг имэрч оролдсоор өлмийгөө ширтэн зориг муутайхан орж ирээд Юра гуайн уурыг дахиад л шатаачихав .
- Пий . Бээцийсэн улаан туучийгийн зогсож байгааг . Чи ямар Австри Унгарын хатан хаан уу . Одоо хэд болж байна . Норовбанзад ч ингэж хүлээлгэдэггүй юм . Ер нь бол гавъяатаас дээш цолтныг гучин минут хүлээгээд “ ВСЁ “ . Урлагийн алтан тайзанд эргэж гаралтгүйгээр хөөж явуулах номтой . Би дуртайдаа , ардаа ажил амьдралгүйдээ ингээд зогсож байдаг гэж чи бодож байна уу . Одоо би чамаар яах юм зайл . Маргааш намын хороон даргаас зөвшөөрөл авчирч байж наашаа шагайгаарай гэж омогдтол хөөрхөн Хорлоо эгч буцаад гарах гэв . Юра гуайн дуу
дахиад л цангинаж
- Хаачих гээв чи . Энд зогс . Чиний дураар болдог юм уу гэснээ ухасхийн гүйж очоод гараас нь угзчин хоорын голд авчирч зогсоолоо . Хөөрхөн Хорлоо эгчийн араас уран сайханчид нэг хоёроороо цувсаар шөнийн арван цаг болоход бүх уран сайханчид цугларч гүйцэв . Оройжин дэвхэцсээр Юра гуайн уур ч дууссан бололтой .
- За ингээд маргаашнаас жигдэрнэ шүү . Та нарыг ажлаас чинь чөлөөлсөн бүх хүн ноймроо солино . Ойлгов уу . Шинэ жилийн концертыг цоо шинэр хий гэж намын хороо даалгасан . Энэ бол намын даалгавар . Номероо шинэчлээгүй хүн надтай биш намтай хүзүүрхэж байна гэдгээ ойлгоорой гэж мундагдсанаа
- Чамд ийм дуу таарна , чи энэ шүлгийг ингэж унш гэх мэтээр зааварлаж байтал арван хоёр цаг болж сумын гэрэл унтрах дохио өгмөгц дахиад л дэвхэрч
- Тэр цусаар урс . Юу ч амжсангүй . Маргааш ар гэрийнхээ ажил төрлийг бүгд эрт зохицуулж гурав гэхэд бүрэн бүрэлдэхүүнээр бэлэн байна шүү гэж анхааруулаад тараахад гэрэл ч сүүлчийн дохиогоо өгөөд унтарлаа .
Маргаашнаас нь Юра гуайгаас өөр хүн орж гаралгүй удсан улаан булан амь орлоо . Энд ч хуучир чийхарч тэнд ч ёочин ёнгинож шанз дон дон гэнэ . Юра гуайн онгод ч оржээ . Урт шингэн халимгаа сэгсгэсхийлгэн арагш шидлэн алгаа тас тас ташиж
- За найрал хөгжим хөөе хөгжмийнхөөн гараачээ хэмээн хээр талд тэмээ хариулж яваа хүн шиг цангинуулан хашгирна . Харин найрал хөгжмийнхөн нь тайзны хажуугийн өрөөнд шуугилдаж
- Таминь ээ толины урд байсан ёочингийн цохиур хэн нь авчихав аа гэлцэн эрэл сурал болж гүйлдэнэ .
Сумандаа дуучин гэж алдаршсан Лутаа хөөрхөн Хорлоо эгчийн сүвээ рүү долоовор хуруугаараа хатган дуу алдуулж Төгөлдөрийн дургуйг хүргэнэ . Төгөлдөр Лутаад ясны дургуй . Дуулах ч гэж баллана л даа . Адарсүрэн л гэсэн үг . Тавьтиргүй нь даанч муухай . Тэнд ч очиж хүний гэзэг дугтраад л , энд ч ирж эгч шигээ хүний мээм базаж орилуулаад л , тэр ч бүү хэл цаашаа хараад хувцасаа сольж байгаа хүнийг араас нь тэвэрчихээд хувцасыг нь солиулахгүй
- Хүүшээ гэж сандархаар нь
- Үнсвэл чинь тавина гэж хэлээд сөөнгөтөн хөхөрнө .
Тэр бүрийд нь Төгөлдөр
- Хн хөгшин юм байж гэж амандаа үглэнэ .
Ялангуяа хөөрхөн Хорлоо эгчийг байн байн дуу алдуулахаар нь чадалтайсан бол цохиод унагачих юмсан гэж бодно . Лутаа харин тайзны хажуугийн өрөөнд тэгж үймүүлж үймүүлчихээд тайзан дээр их л номхон дүртэй болж
Агаархан тэнгэр минь ариун тунгалаг байж
Аясын салхи хурын үүлсийг зөөлхөн үлээж байг хэмээн хүнгэнүүлэн дуулах нь атаархмаар . Лутаагийн ард хөөрхөн Хорлоо эгч тэргүүтэн баахан хүүхнүүд эгнэж зогсоод гараа алгаар нь нийлүүлэн урдаа донжтой авч дахилт бүр дээр нь
Аа аа аа аа
Ачтайхан ээжтэйгээ амар түвшин сууя гэж зүүн баруун тийш хагас эргэн ганхаж хоолой салган дуулцгаахад Юра гуай сууж байсан сандал дээрээсээ гозосхийн босож
- Болж байна болж байна одоо дахилтын номер . Лутаа чи ер нь элбэг гурав дахиулна шүү . Дан шинэ дуу бэлд гэж догдлон хашгирна . Лутаа ч хөөрч
- Би ганцаараа энэ концертийг чинь босгож байна . Илүү номер хийж чадахгүй гэж ихэрхэнэ .
- Чамайг гуйхгүй . Чи над биш намд ихэрхэж байгаагаа ойлгоорой . Нам чамайг байх ёстой газарт чинь авааччихаж чадах л байх шүү гэж сүрдүүлэхэд Лутаагийн ааш зөөлөрч
- За за цусаар урссан юм гээд үлдсэн хараалаа амандаа бувтнан хөшигний араар орно .
- Хөөе Хорлоо гар . Хорлоо чи дуулж байна уу гар гэж байна чамайг .
Хөөрхөн Хорлоо эгч урд өмнө дандаа дуулдаг
Жижигхэн хөөрхөн хараацай гэдэг дуугаа энэ удаа дахилтын номер болгон нөөцлөөд
Дааган цагаан хөлөг минь
Даанч хурдан хөлөг дөө гэж цангинуулдаг боллоо . Заримдаа үгээ мартчихаад том хэл гарган Юра гуайн уурыг шатаана .
- Чи ямар халууны нохой юу . Чиний наад гутлын ул шиг хэлээр чинь би яах юм . Далд хий гэж орилно . Хорлоо эгч цочоод дахиад л хэлээ гаргачихна . Юра гуай халаасаа ухаж
- Хн . Хутгатай ч болоосой угаар нь огтлоод нохойд шидэж өгөхсөн гэж хараана .
Тэгтэл нэг өдөр намын хорооны дарга жижигхэн биетэй хөөрхөн эгч дагуулж ирээд Юра гуай тэр гурав үзэгчдийн танхимын хамгийн арын суудалд удтал сууж ярилцаад намын дарга гараад явчихав . Нөгөө хөөрхөн эгч Юра гуайтай ярилцан тайз руу ойртож ирсэнээ
- За за болох байлгүй дээ . Одоо би хамт олон руугаа очиж болох уу гэж асуусанд Юра гуай багагүй тэвдэж байгаа бололтой хацар нь уласхийгээд
- Тэг тэг гэж ихэд уриалгахан толгой дохилоо .
Өнөө эгчийг тайзны хажуугийн өрөө рүү явахад Төгөлдөр араас нь дагалаа . Ёстой хөөрхөн эгч . Хөөрхөн Хорлоо эч дэргэд нь юү ч биш шиг санагдав . Араас нь дагаж явахад сумын эмэгтэйчүүдийн хэнээс ч үнэртдэггүй содон хурц тансаг үнэр хамрыг нь цоргин сэнгэнэнэ . Тайзны хажуугийн өрөөнд ормогц өөрийг нь сонжин таг чимээгүй болсон хүмүүсийг тойруулж харснаа
- Намайг Навчаа гэдэг . Сургуульд орос хэлний багшаар ирлээ . Харин өнөөдрийн хувьд гэвэл гээд хүмүүсийг дахин тойруулан харж
- Уран сайханч ... Та нартайгаа нийлээд дуулаад бүжиглээд байна даа гээд инээсэнд хүмүүсийн хүлээс алдуурч бүхний түрүүнд өнөө Лутаа ухасхийн давхиж очоод гарыг нь шүүрэн дугтарч
- Лутаа . Гуравдугаар бригадын ямаачин гэснээ гэхдээ одоохон чи миний жинхэнэ хэн болохыг үзнээ гэсэн давилуун харцаар нэвт шувт ширтлээ . Харин Төгөлдөрийн урам хугарлаа . Мөн ч хөөрхөн эгч юм . Даанч багш . Бас нэг Норжин багш нэмэгдэв ээ хөөрхий гэж бодоод урамгүй эргэлээ . Тэр өдрөөс эхлэн концертийн бэлтгэлийн дэг тэс өөр өнгө төрхтэй боллоо . Жаргалмаа Наран Цолмон гээд л сургуулийн охидууд орос дуу сурч байна гэлцэн нэг нэг цаас барьчихаад
- Антошка Антошка хэмээн үглэлдэх болж Навчаа багш Юра гуайтай зөвлөлдсөнөө Төгөлдөрөөр бас орос дуу дуулуулах болов . Тэгээд Төгөлдөрийн толгойг илээд
- Ийм хөөрхөн өөрөө хөгжимддөг хүүхэд орос дуу дуулбал илүү сонсголонтой гоё болно гэж ятгаад баянхуурынх нь даралт дээр зааж өгсөнийг сурах гэж улаан булангийн хамгийн алсын буланд нуугдасхийн сууж оролдсоор заасныг нь сурчээ . Навчаа багш баян хуурын маш олон даралт барилтуудыг мэддэг аж . Баасан багш толгой сэгсрэн
- Би насаараа энэ хөгжмийг барьсандаа . Ийм олон даралт барилт байдаг гэдгийг одоо л үзэж байна хэмээн гайхаж Төгөлдөртэй зэрэгцэн өнөө олон барилтуудыг сурах гэж оролдоно . Тэгсээр хоёул бүгдийг нь сурав . Хүмүүсийн урам ч ихэд сэргэв . Гагцхүү энэ шинэ өөрчлөлтүүдийг хүн бүр нууцлах хатуу даалгавартай тул ээждээ ч хэлж чадахгүй байгаа нь гачлантай санагдана . Навчаа багш дотуур байрны нэг өрөөнд суудаг болсон аж . Шөнө гэрэл унтарч уран сайхынчдыг тархад Төгөлдөр байрныхныг хүргэж өгдөг албатай болжээ . Яагаад ч юм Навчаа багш Төгөлдөрийг сугадаж охидууд тэдний хоёр талд зэрэгцэн хөтлөлцөн явцгаана .

Үргэлжлэл бий

- Аа чи яаж байнаа амьд хэл олзлохгүй гээ биз дээ .
- Дуугүй байхгүй бол буудчихна шүү муу урвагч .
- Би урвагч юм уу .
Төгөлдөр Төрөөгийн хоёр гарыг ард нь гаргаж хүлэхээр ноцолдож гарлаа . Төрөө шүдээ шажигнуулан зууж
-Муу Дамбийжаа чи намайг хэзээ ч олзлож чадахгүй эх орны цэрэг олзлогддоггүй юм хэмээн сийгүүлэх зуур хоёр гараа элгэн дороо хийж дарчихаад царайгаа чинэрүүлэн дороос нь сугарах гэж зүтгэлнэ . Төгөлдөр дийлэхээ болимогц
-Чи үхээ даан даан хэмээн угсруулан буудвал Төрөө толгойгоо гилжийлгэн нүдээ хялайн үхээд өгөв . Төгөлдөр түүнийг орхин цааш мөлхтөл араас нь Төрөө
-Төгөлдөр үхээ даан даан даан хэмээн хашгиран буудаж байрлалыг нь илчлээд хаях нь тэр.
-Аа чи үхсэн байж буудаад байхдаа яадаг юм .
-Би үхээгүй шархатсан юм чинь . Үхсэн ч чам шиг Дамбийжаад алуулахгүй .
-Би Дамбийжаа юм уу .
-Тэгвэл би урвагч юм уу
-Хуц чи урвагч мэдэв үү . Үхчихээд хүн рүү буудаад байхдаа яадаг юм .
-Яадаг юм . Шархадсан юм чинь . Одоо би ч үхсэн чи ч үхсэн .
-Гайгүй байлгүй .
Гэнэтхэн Батжаагийн дуу хажууд нь гарч
-Төгөлдөр үхээ даан даан даан , та хоёр хоёулаа үхсэн гэмэгц хажуу тийш холбирон мурилзтал мөлхсөөр бут харгана сүлжин далдарлаа . Төгөлдөр Төрөөд уур нь хүрэн хэвтэж байтал Төрөө өврөөсөө хоёр ааруул гаргаснаа нэгийг нь сарвайж
-Май хө үүнийг хүлх гэснээ нэгийг нь амандаа хийгээд тожигнуулж гарав . Төрөөгийн өгсөн ааруулыг мэрж суутал Төгөлдөрийн уур гарч харин ч инээд нь хүрээд
- Төрөө чи том болоод ямар мэргэжилтэй болох вэ гэж асуулаа .
- Жолооч болно . Шинэ гуч унаад сүнгэнүүлнэ дээ .
- Харин чи ?
- Би юу . Би хөгжимчин болноо . Баасан багш шиг баяанчин болно . Бүтэн сайн болгонд сумын танцан дээр хөгжимдөөд л ...
- Чи ч хөгжимчин болно доо бас дуучин ч болно . Аймагт очиж дуулаад л ... Айн . Сайхан тиймээ .
- Харин тийм . Дахиулаад л ...
- Хөөш чи дуучин болохоороо ямар авгай авах вэ ?
- Жаргалмааг .
- Харин чи жолооч болохоороо ...
- Жаргалмааг авна .
- Би авчихаад байхад чинь .
- Би чамаас алин түрүүний авчихсан .
- Гэхдээ би эхлээд авна гэж хэлээ биз дээ .
- Хэлэхээс чинь бүүр өмнө би авчихсан байсан юм чинь .
- Муу улаан бузарт минь чиний дураар болдог гэж санаа юу .
- Юү гэнэв муу бузарт чинь . Тэгвэл яс үзээд хэн дийлсэн нь авна .
- Чи гоншигонохгүй биз ?
Хоёул дэрхийн босоцгоож зай аван ноцолдох гэж байгаа буур шиг бие биеийн зүг хялайн хэдэн хором өрж зогссоноо ухасхийн бүсдэлцээд хүч чадлаа шавхан ноцолдов . Төрөөгийн нимгэн шар царай дорхноо улайж хөлс нь бурзайснаа удалгүй хамар хацрыг нь даган урсаж эхлэв . Төгөлдөрийн хөлс ч шанааг нь даган урслаа . Гэвч хэн хэнд нь ялагдах тухай бодол орсонгүй Жаргалмааг өөрийн болгохын төлөө хүч шавхан үзэлцэв . Эцэст нь Төгөлдөр дотуур хутган Төрөөгийн элгэн дээр дарж уналаа . Төрөөгийн шүд нь хяхатнаж унасандаа бухимдан нулимас нь цийлэлзлээ . Төгөлдөр бугуйгаараа Төрөөгийн хоолойг шахаж ялсан хүний бардам авир үзүүлэн
- Тэгнэ вий чи . Хүний авгайд сарвалзсан хүнийг яадгийг одоохон чамд үзүүлнээ хэмээн заналтай шивнээд түүндээ гэнэт их хүрч орж Төрөөг огцом эргүүлэн түрүүлэг нь харуулаад хоёр гарыг нь нуруутай нь шахан дангинатал хүлж , хоёр хөлийг нь өвдгөөр нь нугалан гартай нь холбон тумбарч орхиод хөлсөө шувтран өндийж давсан бөхийн ихэмсэг алхаагаар таадага таадага алхангаа тэрлэгэндээ наалдсан өвч шороог сэгсрэн унагаж холхон байх бутны ар руу шээчихээд ирэхэд Төрөө шүдээ тас зуун янцаглаж хэвтлээ .
- За ямар байна даа аан . Жаргалмаа ру дахиад сарвайгаад үзээрэй .
Төрөө амандах шороогоо “ Түй “ хэмээн нулимаснаа
- Ёстой горьдсоны чинь гарз байлгүй . Чи нэг удаа дийлээ л биз . Дараагийн удаа би буцаагаад л авчих юм чинь хэмээн янцаглалаа .
- Тэг . Тэг . Намайг яг ингэж хүлчихээд аваарай . Харах юм хуна .
Төгөлдөр Төрөөд хэзээ ч дийлдэхгүй гэдэгтээ үнэхээр итгэлтэй бардам байлаа . Төрөө ч үүнийг ойлгож байгаа бололтой хэсэг амьсгаадсанаа
- Ер нь тэгээд хэн ухаантай нь л авна шүү дээ . Би өөрөө тоогоо бодчихдог юм чинь авч л таараа гэх нь тэр . Төгөлдөр Төрөө рүү сэрхийн харав . Тэгээд дөтлөн ирж бөхийн хүлээгээ тайлаад
- За чи одоо Жаргалмаагийн талаар ярихгүй шүү . Наран Цолмон эд нарын нэгийг нь авна биз . Эзэнтэй юм руу сарвалзвал энэнээс дор юм болно шүү гэж хэлчихээд бушуухан холдлоо . Төрөө бадайрсан гараа тэнийлгэн хуруунуудаа нэг атган нэг тэнийлгэн зогссоноо тэрэгтэй түлээгээ чирэн гэр рүүгээ шууд явлаа . Нөхөд нь энэ явдалыг харжээ . Болдоо Батжаа хоёр байлдахаа больж нэг нэг бутны араас босч гүйлдсээр Төгөлдөр дээр ирж
- Төрөө яачихав аа та хоёр муудалцаа юу гэж зэрэг зэрэг шалгаалаа . Төгөлдөр хариу хэлсэнгүй тэрэгтэй түлээгээ чирэн яаравчлан явсаар Төрөөг гүйцэж
- Төрөө эвлэрье л дээ . Муудалцахаа болиё тэгэх үү гэж гуйв .
- Жаргалмааг өг . Тэгвэл эвлэрнэ .
- Гайгүй байлгүй . Чи өөрөө дийлсэн нь авна гэсэн биз дээ . Яасан ч өгөхгүй .
Тэгмэгц Төрөө яриа дууслаа гэсэн шиг жишүү харан алхаж гарав . Нөхөд нь тэр хоёрыг гүйцэж ирсэн ч хэн ч дуугарч зүрхэлсэнгүй . Чив чимээгүй хайрга шороо шажигнуулан явсаар сумын төвийн зах руу ормогц гэр гэрийн зүг таг дуугүй салан одоцгоолоо .
Хичээл тарлаа . Төгөлдөр Өрнөхийг даган дотуур байр руу явав . Төгөлдөрийн хувьд орой болохыг хүлээж байгаад харанхуй болмогц байр руу явдаг байсан бол Хайдавын хажууд наалдчихдаг Төрөөтэй муудалцсанаас хойш Өрнөхтэй илт саймшран хичээл тараад л хамт явж байдаг болжээ . Байр руугаа ормогц Өрнөх тасгийнхнаа
- Та нар гарцгаа , хоол болтол гадаа тогло хэмээн хөөж гаргаад
- За алий гээд алгаа тослоо . Төгөлдөр алган дээр нь арван тавтын хоёр мөнгө тавивал тэрлэгнийхээ хормойг сөхөн өмднийхөө халаас руу хийчихээд цүнхнээсээ номоо гарган ирж нэг цаасан дээр тоогоо бодож гарлаа . Өрнөхийн нэг хачирхмаар нь тоо бодож байсан ч ярьж байдаг сонин зантай аж . Энэ удаа ч ам хуурай байсангүй .

- Хн . Транспортиртой шугам аваад л бодчих юмыг ингэж явдаг чи ч мөнгөнд үнэн хайргүй хүн юм даа хэмээн үглэж байлаа .
- Юу уу . Траанспонтироо тэр чинь яадаг юм ?
- Үгүй ээ үгүй транспортир гэж байхад чинь .
- Тэр чинь хаана байдаг юм ?
- Хаа байдаг юм Дэлгүүрт л биз .
- Үнэтэй байлгүй .
- Юү шальдаг юм . Төгрөг хэдэн мөнгө л биз дээ .
Үгүй ер . Эртхэн мэдэхгүй яаваа . Муу шулаачид өдөр болгон гучин мөнгө өгч байхын оронд нэг удаа түүнийг худалдаж аваад л болох байсан байна шүү дээ . Муу мангар дүнхүү .
- Чи эртээрийнх шиг буруу хуулж балрав аа . Энэ дөрвийн тоо шүү . Би яарч байгаад эвгүй биччихлээ .
- Яалаа гэж дээ хө . Наадах чинь зүгээр л харагдаж байна шүү дээ . Энэ чинь харин юун “ Х “ үсэг вэ .
- Энэ чинь ИКС . Уржигдараас хойш энийг л үзээд байгаа биз дээ .
- Аа нээрэн тийм л дээ . Икс ...икс ...икс ... Төгөлдөр ийн үглэсээр цаасаа цүнхэлчихээд үүдэнд очсоноо гэнэт эргэн
- Нөгөө юмыг чинь юү гэлээ хэмээн лавлав .
- Юун нөгөө юм .
- Яагаав нөгөө шугамтай юм чинь , тоо боддог .
- Аа . Транспортир уу ?
- Нээрээ тийм л дээ .
Транспортир , транспортир , траанспортнийр , траанспонтийр ... Төгөлдөрийг дотуур байрнаас гарч ийн үглэсээр худалдаа бэлтгэл ангийн том хашааны зүүн талаар алхаж явтал нурууг нь нэг юм подхийтэл цохиход цочин дээр дээр дэвхрэн огло харайтал зүүн талд нь хэсэг хүүхэд хөхрөлдөж
- Төөгий наад бөмбөгөө нааш нь шид гэж хашгиралдлаа . Төгөлдөр бөмбөгийг нь шидэж өгчихөөд цааш алхангаа нөгөө цээжилж явсан юмаа хэлэх гэтэл байдаггүй . Тоорон ... Тууран ... Бишээ биш . Тийрэн ... бүр ч биш . Түйрэн ... хавсрага эхлэхээр бөөн түйрэн босох байх даа . Бишээ биш . Юун түйрэн бэ . Тааран ... тааран ... аа тийм . Тараанс ... тараанс ... Тэрээр дэлгүүрт орж худалдагч хөөрхөн Хорлоо эгчийг хараад бүр ангайчихав . Хорлоо эгч ангийн нярав Оюун хоёр юү ч юм яриад тас тас хөхрөлдөж байснаа Төгөлдөрийг хараад инээхээ больцгоолоо .
- Миний дүү юү авах нь вэ ?
Хорлоо эгчийн хацар дээр түрүүний инээдээс үлдсэн хоёр хонхорхой жуумалзаад л байх шиг санагдлаа .
- Нөгөө юу ... юу билээ ... Тэрийг авъя .
- Алийг гэнэ ий ?
- Нөгөө юуны юу ... Тоо боддог юм .
- Тоо боддог ий . Сампин уу ?
- Бишээ яагаав ... шугамтай .
- Логарифм уу ?
- Та сая юу гэсэн бэ ?
- Логарифм .
- Үгүй ээ биш . Тоо боддог шугамтай . Аа тийм таарансмаатар .
- Таарансмаатараа ... За байз тийм юм чинь юү байдаг билээ гэж Хорлоо эгч бодлогоширсноо
- Аа ойлголоо ойлголоо гэсээр цааш эргэн тал дугуй шугам шиг юм гаргаж ирээд энэ үү гэлээ .
- Биш ээ өөр .
- За байз өөр юү байх билээ . Транспортир биш юм бол ...
- Өө эгчээ энэ тараанспонтийр юм уу ?
- Транспортир гээч
- Тийм тийм .
- Мөн байлгүй яахав .
- Тэгвэл энийг чинь авъя .
- За за далан мөнгө .
- Далан мөнгө ий ?
- Тийм яав . Үнэтэй байна уу . Ээж нь юү хийж байна .
- Ээж ажлаа хийгээд л гэснээ цүнхээ ухаж гурван төгрөг авч өглөө . Төгөлдөр тэндээс гарч гэртээ орон ортлоо өөрийгөө зүхэж хараасаар явав . Дүнхүү хар туучий чинь далхан мөнгөний үнэтэй ийм сайхан юм хажууханд байсаар байтал өдөр болгон гучин мөнгө үрж байсан байгаа юм . Муу туучий ... туучий ... Ингээд чи туучийрч бай . Ингээд чи дүнхүүтэж бай . Тэр нэг гараараа нөгөө гараа , бас хормойгоо шууж байгаад гуяа , гараа өвөр рүүгээ шургуулан гэдсээ чанга чанга чимхэн хорсгож явсаар гэртээ ормогц ном дэвтэрээ аяганы өр дээрээ гаргаж тавиад нандин эдээ гарган хэсэг харж нямбайлан илж байснаа
- За 221 –р бодлогыг бодоодхоорой гэж тушаачихаад нүдээ анин хэсэг суугаад гэнэт нүдээ нээн харсанд шугам хөдөлсөн шинжгүй анх тавьсан янзаар байсанд сэтгэл нь ялимгүй түгшлээ . Гэвч , энэ чинь илбэтэй юм чинь дэвтэр дээр шууд бодогдохгүй ер юугаа хүлээж байхав дээ гэж сэтгээд дэвтрээ нээгээд үзлээ . Байдаггүй . Нэг бодчихсон тоог дахиж боддоггүй байх нь ээ . За яахав . Маргааш л чамаар бодуулая . Өнөөдөртөө амар амар . Бас ядардаг байлгүй дээ гэж хэлээд нандин шугамаа нуух газар олохгүй хэсэг гайхширч зогссоноо ээжийнхээ ээмэг бөгжөө хадгалдаг хар хайрцаг толины ард байдгийг санаж түүнд хийгээд санаа амарлаа .
Маргааш нь хичээл тараад Төгөлдөрийг шууд л цэцэрлэг рүү чиглэтэл Өрнөх нүдээ анивчин гайхаж зогссоноо араас нь дуудлаа .
- Хөөе чи надтай явахгүй юм уу ?
- Дураа дагаад дугуйгаа түрээд явахгүй юу . Би тэгж чамайг дагаж шогшдог чацга чинь биш мэдэв үү .
- Өө тийм үү . Хэлснээ идэж унгаснаа долоов доо . Уртын төвийн унжуу хамарт минь .
- Дуртайгаараа чи өөрөө долоохгүй юу . Дэрсэн усны муу дэндээхэй .
- Юу гэнээ нармайг чинь нээнэ дээ .
- Горьдвоо бас . Номоо авах гээд цүнх рүүгээ гараа шургуулангуутаа арваалжинд хатгуулаад яаж орилохыг чинь харин харна шүү . Өрнөх дэндэгнэн ийш тийш хулмаганан харснаа
- Төөгий битгий тэгээрэй . За . Би чиний тоог үнэ өртөггүйгээр зөндөө л олон удаа бодож өгч байсан биз дээ . Тийм биз дээ гэж шивнэлээ.
- Одоо тэгвэл өөрийнхөө тоог л бод мэдэв үү . Чамайг заяа нь гуйхгүй . Чи ганцаараа боддог нь юм уу .
Өрнөх гараа нэг савчихаад яваад өглөө . Төгөлдөр цэцэрлэгээр орж хамхум хооллочихоод гэр рүүгээ тэсгэлгүй яарлаа . Чухал нандин шугамаа нууц газраас нь гарган ирж аяганы өр дээр ээжийнхээ хээтэй ноосон алчуур дэлгэн дээр нь тухтайхан байрлуулаад
- За бодоод байгаарай . 225 , 226 , 227 , 228 , 230 –р бодлогуудыг бодоод өгөөрэй гэж гуйгаад нүдээ анин суулаа . Удаан ч суулаа .Одоо ч бодоод дууссан бий вий гэж санамагц нэг нүдээ сэмхэн нээж харвал шугам байрандаа дэвтрийн хуудас хоосон . Түгшиж эхлэв . Арай эвдэрхий юм биш байгаа даа гэж бодоод нягтлаж сайтар шалгалаа . Яах аргагүй шинэ юм . Тэгээд яагаад боддоггүй юм болоо . Аа мэдлээ . Төгөлдөр сандал дээрээсээ гулсан газарт өвдөглөн суугаад ээжийнхээ зарим орой хийдэг мөргөлийг бодон бодон
- Оройн дээд эрдэнийн шугам минь энүүхэн хэдэн тоог бодож ээж бид хоёрт ивээлээ хайрлаач “ Умаа хум умаа хум “ хэмээн сунан мөргөж тэр хэвээр хэсэг хэвтээд босож ирвэл залхуу шугам нэг ч тоо бодсонгүй . За баларлаа бурууг нь авчихаж . Ийн бодмогц шугамаа шүүрч дэлгүүр рүү харайлгалаа .
- Хорлоо эгчээ энэ чинь эвдэрхий юм байна .
- Аан .
Хорлоо эгч гайхаснаа шугамыг эргүүлж тойруулж баахан харж байснаа амандаа нэг юм хэлээд цааш нь шидчихээд дахиад нэгийг авч өглөө . Тэхдээ гадуураа гялгар ууттай аргагүй л цоо шинийг авч өгчээ . Тэгэлгүй дээ ийм л байх ёстой . Тэр шугамаар хүүхдүүд тоогоо бодуулж бодуулж гашилгачихаад буцаагаад өгчихсөн байна шүү дээ . Гэвч шинэ шугам ч тоо бодсонгүй . Төгөлдөр гуйж , мөргөж янз бүрээр үзээд зөрүүд шугамыг дийлсэнгүй . Арга нь барагдахын хамт загнаж бас үзлээ .
- Чи муу юү гэж их зан гаргаад байгаа юм . Энүүхэн хэдэн тоог бодчиход чамаас юу гарчих гээд байгаа юм . Чи ээж бид хоёрыг яагаад өрөвддөггүй юм . Би маргааш Өрнөхөд юү гэж хэлэх юм . Загнах тусам шугам зөрүүдлээд тоо бодож өгсөнгүй ээ . Одоо яанаа Өрнөх юү гэлээ . Унгаснаа долоов доо гэсэн . Үхсэн ч тэр мууг царайчлахгүй . Усны Базар гуайг эрдэмтэн гэж улс амьтан яриад байдаг . Яваад очвол тоог минь бодоод өгөхгүй л байхдаа . Гарч халуун ус руу харлаа . Халуун усны яндангаас ч хаалгаар нь ч уур утаа гарч байгаа харагдана . Базар гуай усанд ор чи наад саариа хар гээд загнавал яанаа гэсэн айдас ноёрхож буцаад л гэр рүүгээ орлоо . Гэвч яаж ч бодоод өөр арга үнэхээр алга аж . За яадаг юм . Базар гуай байтугай Норжин багш ч загнаад саарийг нь арилгаж дийлэхгүй байгаа юм чинь . Тоог минь л бодоод өгч байвал бусад юм ч яамай гэсэн бодол нь дийлж халуун ус руу алхлаа . Сумын төвийн хамгийн урд үзүүрт байх халуун ус хүртэл бас нилээн зайтай . Базар гуай тэнд амьдарч хажуугийнхаа мотортой худгаас ус авч том хүрэн атанд уртаа тэрэгтэй усны ган хөллөөд айлуудад ус түгээнэ . Томчууд түүний тухай эсэргүү болж энд цөлөгдсөн улаан эрдэмтэн , том дарга гэж өвөр зуураа шивэр авир ярилцана . Өдрийн цагаар түүнтэй нэг ч хүн уулздаггүй атлаа шөнө болохоор хүүхдүүдээрээ юүхэн хээхэн халуун ус руу зөөлгөнө . Төгөлдөр ч мундахгүй олон удаа ууттай гурил , элсэн чихэр , будаа , мах хүргэж өгч байсан билээ . Тэгж явахдаа нэг удаа сумын даргын хүү Баадайтай тааралдсан удаатай .
- Аав өвлийн идэш хийсэн дээр жаахан мах хүргээд өг гэсэн чинь арайхийж л авчирлаа . Худагт унаад үхсэн ат шиг хүнд улаан бузарт байж ёох гэж . Хүнд мэдэгдэж болохгүй гэсэн шүү . Чи битгий хүүхдэд яриарай гэж Баадай гуйж байсан билээ . Ийм л нэг нууц хүн рүү Төгөлдөр ёстой л аргагүйдэн очиж явлаа . Гэлдэрсээр цул хиншүү болсон халуун ус руу орж явчихлаа . Бөөн утаан дунд нэг хүн бөртөлзөх нь Базар гуай бололтой .
- Сайн байна уу та ?
Нөгөө хүн өндийж саравчлан харснаа
- Хэн байна даа ? гэлээ .
- Би цэцэрлэгийн тогооч Думаагийн хүүхэд байнаа .
- Аа заа . Ээж нь явуулав уу ? Хүү минь өдрөөр наашаа ирж болдоггүй юм шүү дээ . Ямар нэг хэрэг гараа юу ?
Төгөлдөр хэлэе үү байя уу гэж тээнэгэлзэн зогссоноо буцах газаргүйгээ гэнэт санаж
- Би тоогоо бодож чаддаггүй . Тэгээд танаар ... гэснээ бодуулах гэж ирлээ гэж хэлж даанч чадсангүй доош тонгойн урвайлаа . Базар гуай босч хаалгаа дэлгэн умгар өрөөн доторхи утаагаа гаргах зуур
- Ах нь хэдэн шийр хуйхлах санаатай ноцолдсон чинь гэрээ золтой түлчихсэнгүй гээд хөгжилтэйгээр инээсэнд Төгөлдөрийн санаа тавирч дагаж жуумалзлаа . Зуухыг нь тойроод хуйхалсан хуйхлаагүй шийрнүүд хөл тавих зайгүй хөглөрнө . Базар гуай тэднийгээ яая даа гэсэн шиг хэсэг харж зогссоноо угаагуур руугаа очиж гараа угаачихаад том паниаран хайрцагны ард өвдөглөн сууснаа
- За нааш ир . Хөгшин залуу хоёр хар хүн үзэлцээд байдаг хэргээ . Дийлэх дэлдийх эсэх нь одоохон мэдэгдэнээ гэснээ мөн л хүд хүд хөхөрлөө . Гэхдээ Өрнөх шиг шууд л бодоод унасангүй .
- Зааг энэ ийм учиртай эддээ хө гээд л тайлбарлаж гарав . Хоёр гурван цагийн дараа Төгөлдөр биеийг нь нэг л хачин үл үзэгдэх юм зуран жирвэлзэж байхыг мэдрэв . Толгой нь уужим болчихсон ч юм шиг . Гарынх нь үзүүрт харагдаад байх хир нь хичнээн удаа үсэрч цовхчоод авч чадахгүй байсан ямар нэг юмыг шүүрэн авч өвөртлөх шиг сэтгэл нь тавирч “ Үгүй ер иймхэн юм байсан юм уу “ гэж бодлоо . Мөнөөх гайхал “ Х “ гээчийн учрыг тайлсан төдийгүй ямар ч тооны хаана ч нуугдсан төвөггүй олж чаддаг болжээ . Явахын босгон дээр Базар гуайд нэг их тус хүргэмээр санагджээ .
- Базар гуай ...
- Зааг ... Юү гээв хүү минь .
- Би танд энэ шийрнүүдийг чинь хуйхлаж өгч байя тэгэх үү ?
- Өө юүхэв хүү минь төвөгийн нэмэр . Ах нь зав ихтэй өдөр өнгөрч өгдөггүй болохоор нь л ингэж суудаг юм . Хаврын тарчиг цагт байрны хүүхдүүдэд чанаж өгвөл биед нь хуралдсан чийг бамыг нь үргээхэд нэмэр болох болов уу гэж бодоод л цаг ашиглаж суугаа юм . Энэ хажуугийн хээрийн бойн дээр энэнээс их юм алга . Хүнээ дагаад шувуу нохой ч цамаан болоо юм байлгүй . Үүнийг тоож мэрдэг ч амьтан алга хэмээн сүүлийн үгээ өөртөө л зориулсан бололтой аяархан хэллээ .
- Би түлээнд явахдаа найзуудтайгаа хоёр гурван шуудайг ч хуйхлаад ирж чаднаа .
- Юүхэв ээ хүү минь . Харин тоогоо хамтарч бодмоор бол амьтан хүний сиймхийгээр хүрээд ирж байгаарай .
- За ахаа .
Төгөлдөр нэн ч урамтай харьж гэрийн даалгавараас цаашхи өчнөөн олон тоог бодоод хариутай нь тулгаж үзсэнд яг таарч байв . Тэгээд ч зогссонгүй Монгол хэл , унших бичгийнхээ даалгаварыг Базар гуайн зөвлөж зааснаар хийж сэтгэл нь ханаад хоолоо хийхээр гурилаа зуурлаа . Маргааш нь Норжин багшийн төдийгүй ангийнхных нь нүд орой дээрээ гарсан явдал боллоо . Төгөлдөр өгсөн тоог нь самбар дүүртэл эг маггүй бодов . Түүндээ сэтгэл нь ханасангүй
- Багшаа дахиад бодох уу гэсэнд Норжин багш нүдээ эргэлдүүлэн толгой сэгсэрч Төгөлдөр анх удаагаа журнал дээр том гэгчийн тав тавиуллаа . Хайдав исгэрэн шогширч
- Чи чинь улаан эрдэмтэн болж шүү дээ . Яаж чадав аа хэмээн араас нь шивэгнэнэ . Энэ өдөр Төгөлдөрийн хэмжээлшгүй ялалтын өдөр боллоо . Монгол хэл дээр дараа нь унших бичиг дээр гараа дээр гэгч гозолзуулж байгаад том том тав авав . Ангийн ажил эхэлхэд Норжин багш түүнийг анх удаа самбарын өмнө гаргасангүй . Гэвч тэр дотроо саариа ч арилгана , Жаргалмаад үхсэн хуурс ч үзүүлэхгүй хэмээн тангараглаж суулаа . Шөнө дөлөөр ээжийгээ сулхан хурхирч байхад Төгөлдөр сэм босож хувцаслаад сургууль руу гүйлээ . Манаач өвгөний хурхирах дуу булангийн ангиас тодхон сонсогдоно . Төгөлдөр өлмий дээрээ гэтэн мяраасаар багш нарын өрөө рүү орж гар чийдэн тусган эрсээр ангийнхаа журналыг олж дэлгэн анх удаа авсан дүнгүүдээ сэтгэл хангалуун харж гараар илж үзлээ . Жаргалмаа Тунгалаг Цолмон нарын нэрсийн ард ийм дүнгүүд салхидсан атнууд шиг хүснэгтэндээ багтаж ядан сэрийж байхад Төгөлдөрийн нэрийн ард шилэрсэн ингэ шиг өнчин тавын тоо бусдаасаа шонгийн мод шиг ялгарах нь онцгой ч ганцхан ширхэг байгаа нь л тиймхэн санагдана . Гэвч тав гэдэг дүн сайхан ажээ .
Ялангуяа уг тооны дээд хэсэг нь нисэж байгаа пуужин шиг дээшээ өлийгөөд л ... Тооны хичээл дээрх Жаргалмаагийн түнтгэр тавуудыг тоолж зургаад хүргээд минийх ч ийм болно гэж ам бардам шивнэлээ . Тэгээд хайр хүргэх тав гэсэн дүнгээ долоовор хурууны өндгөөр баахан илж сэтгэл ханаад журналаа байсан газарт нь хийж өлмий дээрээ гэтсээр сургуулиас гарлаа . Маргааш нь түлээнд явахдаа нөхөддөө хэдүүлээ Базар гуайнхаар дайраад гаръя гэсэнд тэд дургүйцсэнгүй . Тэд Базар гуайнхаас тал шуудай шийр тэргэндээ ачаад хөдөлцгөөлөө . Базар гуай араас нь гарч ирээд
- Зааг хүүхдүүд минь галаа сайн унтраадаг юм шүү . Түймэр дэгдвэл сүйд болох нь тэр гэж дахин дахин захилаа .
- Зүгээрээ та санаа зоволтгүй . Бид нар түлээнд явах болгондоо хээр гал түлж цайгаа халааж уугаад дулаацдаг юм . Дараа нь галаа шороогоор дарчихдаг хэмээн зэрэг зэрэг ухуулсанд Базар гуай толгой сэгсэрсээр үлдлээ . Оройн нар Хөхшөө уулын цаагуур орж байхад тэр хэд хуйхалсан шийрүүдээ Базар гуайд өгөөд гэр гэрийн зүг урам дүүрэн явцгаалаа .
Гэтэл гурав хоног үргэлжилсэн шороон шуурганы дараа түлээнд явахдаа Базар гуайнхаар дайраад шийрээ аваад явцгаая гэсэн Төгөлдөрийн саналыг Батжаа тас эсэргүүцэв .
- Би л лав тийшээ очихгүй . Та нар ч битгий оч . Аймгийн шоронд орно шүү . Аав ээж хоёр тэр хүнийг чинь улаан эсэргүү гэж байна лээ .
Хайдав нүд эргэлдүүлэн гайхаж
- Хөөш улаан эсэргүү гэдэг чинь яадаг юм гэж лавлалаа .
- Мэдэхгүй . Гэхдээ тэр хүн чинь Цэдэнбал даргыг буудах гэсэн гэнэлээ .
- Пөөх . Цэдэнбал даргыг үү дээ . Нялгадаагүй биз ?
- Үнэн . Аав тэгж байна лээ . Тэгээд шоронд орсон гэсэн .
- Хэн ?
- Яагаав энэ Базар гуай .
- Тэр чинь энд л халуун усны газарт л байдагш дээ .
- Манай энд ирэхээсээ өмнө тэгсэн гэсэн .
- Ёстой зоригтой хүн юмаа .
- Буугаа сайн нууж чадаагүй л юм байх даа .
- Гутлынхаа түрий рүү лавхан шургуулаад өмдөө сул тавьчихсан бол баригдахгүй дээ .
- Тааран толгойт минь тэгээд буугаа гаргахдаа яах юм өмднийхөө шуумагтай ноцолдох уу ?
- За тэр яах вэ явцгаая .
- Хэрэв Базар гуай Цэдэнбал даргыг буудчихсан бол яах болоо ?
- Тэгсэн бол манай Монгол хужаагийн боол болох байсан гэнэлээ .
- Нялгад .
- Үнэн . Аав тэгж хэлсэн юм .
- Тэгвэл ч үнэн аймаар урвагч байна шүү дээ .
- Харин тийм өмхий хужаагийн муу тагнуул байсан байгаа юм . Одоо Базар гуайг төрийн хурц нүд өдөр шөнөгүй харж байдаг , ил далд уулзаж учирч байгаа хүмүүсийг нэг л өдөр бүгдийг нь хужаагийн тагнуул гээд барина гэж байна лээ .
- Бид нар баригдах болов уу ?
- Та нар нэг удаа гэнэдсэн байна дахиж тийшээ очиж болохгүй бүгд баригдана шүү гэж аав хэлсэн .
- Аа яа яа яа . Дахиж л очихоо болих минь .
Төгөлдөрт нэг л эвгүй совин төрж нуруугаар нь хүйт оргиж явсанаа
- Аймгийн шорон хэцүү болов уу гэж сонирхлоо .
- Ямар ч сайн эр гурав хонов уу үгүй юү аав ээжээ дуудаад уйлдаг гэж байгаа юм даа .
Төрөө агзасхийн чичирснээ нэг л хачин сөөнгөтсөн хоолойгоор
- Газар доор харанхуй , хүйтэн , ус мөс хоёр барилдаад хөлдчихсөн бас тэгээд чөтгөр толгой тасдах гэж оролдоод унтуулдаггүй хонгил байдаг гэж Идэрцог ярьж байна лээ гэснээ нусаа татав .
- Идэрцог яадаг юм . Нэг муу хаяагаа хадардаг хулгайч л байхгүй юу . Хамгийн эхний энгийн өрөөнд л чацгатайгаа холилдоно . Аймгийн шоронгийн өрөөнүүд чинь цаашлах тусмаа чангардаг гэж байгаа юм чинь .
- Тэхдээ л тэр чинь сумын атмаан шүү дээ .
- Бид нарт л онгирч байхгүй юү дээ . Аймагт очоод захын хүүхдэд хамаг юмаа дээрэмдүүлчихээд орилоод сууж байсан гэхчивлээ . Манай ахын хүүхэд орилчихсон сууж байхад нь тааралдсан гэсэн гэнгүүт Батжаа хажуугийнхаа бут руу нулимлаа .
- Аймгийн атмаанууд ч зэвүүн юмнууд байдаг байх даа .
- Зөрөхийн зуурт л хутга шаачихдаг юм гэхчүүлээ .
- Ногоон толгойт гэж нэг атмаан гэхэд л гутлынхаа түрийд хоёрын хоёр балиус заавал авч явдаг гэж байгаа юм даа .
- Хөөх тийм үү . Хүнийг балиусаар сийчихээр юү үлдэх вэ дээ . Үнэн сайн эр юм аа . Олон л хүн алсан байх даа .
- Хутгыг хутган Борисоос ч мэргэн шиддэг гэхчүүлээ . Хорин алхам газраас балиус шидээд хүний зуусан тамхины ишийг тас авсан гэж байгаа юм даа .
- Нялгадаад л . Уруулыг нь хэрччихгүй гэж үү ?
- Яаж дээ . Тэд нар чинь тэгнэ л гэсэн бол тэрүүгээрээ шүү дээ . Милметрээр ч зөрүүлэхгүй .
- Пөөх тэд нарын дэргэд манай Идэрцог ёстой нусан жур .
- Харин тийм .
- Аймгийн шоронгийн хамгийн мухрын өрөөнд орж үзсэн сайн эр байдаг л байхдаа ?
- Тэр ногоон толгойт эд нар орж үзээ байлгүй . Манай аав нэг удаа шорон дотуур явж байгаад нилээн цаад талын нэг өрөөний шагайвраар харсан чинь цав цагаан толгойтой чөтгөр галзуурчихсан сууж байсан гэсэн .
- Чөтгөр яах дээрээ галзуурдаг юм ?
- Мэдэхгүй шоронгийн өрөөнөөс айгаад л галзуурдаг биз . Оройн дээд чөтгөрийн хаан та намайг эндээс гаргаад өгөөч дээ гээд уйлаад байсан гэсэн тэд нарыг ийн ярилцан явтал араас нь хүн шүгэлдэх нь мөнөөх цагаан толгойт чөтгөрийн дуу шиг сонсогдон цөм нам болж эргэн харцгаавал “ нусан жур “ Идэрцог хоёр найзын хамт дугуй унацгаачихсан сүр бараа дүүрэн ирж явлаа .
Үргэлжлэл бий

Нэгдүгээр ангийнхны хичээл таржээ. Тожийсон тожийсон юмнууд сургуулийн хаалгаар чихэлдэн гарч ирээд “Ура“ хашгиралдсанаа нэг нэгнээ хочлон шүлэглэж, цүнхээрээ салам нүдэлдэж байхыг Төгөлдөр цонхоор нүд буландуулан харж суулаа. Сумын заан Босоо Шагдар гуайн Борхүүг хэдэн хүүхэд тойроод зогсчихсон
Босоо Шагдарын боовон толгойт
Боорцогны хулгайч - еэвэн толгойт хэмээн цоллон хашгиралдаж Борхүүг цүнхээ далайн хөөхөд хөхрөлдөн тарж зугатаад гайгүй холдоцгоомогцоо буцаж нийлэлдэн зээглэж зогсоод
Босоо Шагдарын гэдгээ хоолой нийлүүлэн хашгирцгаана. Борхүү түнтийтлээ уурлаж цүнхээ далайн гүйж явтал цүнхнээс нь ном дэвтэр нь сугаран унаж салхинд хуудаснууд нь далбаганан хийсэхэд Төгөлдөрийн инээд өөрийн эрхгүй хүрч жуумалзлаа.
Ангид нь зэврүү орогнож хүүхдүүд гараа ханцуйдаа шургуулан ихэнхи нь багшийн үгнээс илүү гадаах чимээ шуугианд автан завсарлага хүлээн тэсгэл алдан байгаа нь илт аж. Дарга нарын байр гэгдэх эгнүүлэн барьсан олон гэрийн ардуур жижиг жижигхэн хуй салхи үе үе босч түйрэгнэсэн шар шороо эргэлдүүлэн сүр орон хуйсагнаснаа дорхноо намсхийн арилна. Тэртээ баруунтай Хөхшөө уул дүнхийж сургууль өчнөөн жил өвөлжин түлдэг хир нь ер дундлаж байгаагүй уул шиг их заг наагуур нь бүхнийг халхлан нүүгэлтэнэ. Тэр их заган уулаас цааш хээр тал эхлэж Хөхшөө уул хүртэл сунайн үргэлжлэх авай. Тэр хээр талд Төгөлдөрийн өнжөөд л явж түүдэг түлээ түлшээс авахуулаад мундахгүй олон юмс бий. Өнөөдөр түлээнд явна ирээд ханатлаа байлдаж тэвэг өшиглөнө дөө. Харин Хайдавын ухаа ягаан үстэй, тугалганых нь жин үсэндээ яг таарсан араараа дарахад хаашаа хамаагүй нисээд алга болчихгүй байран дээрээ буцаад л ирдэг тэвэгийг юугаар арилжиж авъя даа гурван төгрөгөөр ч зарахгүй л байх даа гэж бодож суутал нь
- За хичээл ингээд дууслаа. Одоо ангийн ажил гэсэн Норжин багшийн намуухан атлаа нэг л зуунги дуу сонсогдож Төгөлдөрийн нуруугаар жаран хөлт хүйт оргиулан арваганан гүйх шиг боллоо. Дотуур өмдөө өглөө солих нь сольсон л доо. Гэхдээ л ...
Норжин багш юуг ч юм үргэлжлүүлэн ярьж байвч чих нь хэсэг дүнгэнэн шуугиж байснаа тэмээ мал орилох ч шиг ямаа майлаад ч байх шиг ертөнцийн огт өөр чимээ шуугианд эзлэгдэн тэдгээр амьтад одоо Төгөлдөрийн чихээр дамжин дотогшоо ямар нэг юм руу зүтгэцгээх шиг эмх замбараагаа алдан түжигнэцгээж эхлэв . Гэхдээ тэрээр багшийнхаа амны хөдөлгөөнөөр хэсэг хүүхэд дуудаж байгааг тэдний тэргүүнд өөрийн нэр гарахыг ягхийтэл мэдрээд ширээгээ аажуухан түлхэж бослоо. Ангийн дарга Жаргалмаа самбарын өмнө гарчихсан
- Та нарыг хуу нэгжинэ дээ гэсэн зэвүүн ч юм шиг тавласан ч юм шиг харцаар тас шилбүүрдэн шилбэлзэнэ.
- Алий Төгөлдөр гараа дээш нь өргө гэж багшийн тушаах үед өнөө олон амьтад чихнээс нь чихэлдэн гараад аль нэг зүгт ум хумхгүй хулжин одох шиг болж Төгөлдөр аргагүйдэн гараа өргөлөө.
- Хүүхдүүдээ харцгаа хүний гар яг ингэж сайртаж хагараад хагархай нь ихэссээр байгаад тасарч унадаг юм. Багш ийн яриут цүнхээ чухалчлан уудлаж нөгөө зургаа гаргалаа . Өдөр болгон ангийн ажил дээр гаргуулж, буцаж эвхүүлсээр байгаад тэр зураг эвхээсээрээ тасрах шахжээ. Өтгөн бавгар сахалтай, тохойноосоо урагшхи хэсэг нь тасарч алга болсон хоёр гараа өргөөд уйлах гэж байгаа юм шиг нүүрээ үрчийлгэсэн тэр хүний зургийн дор Төгөлдөрийн огт мэдэхгүй том том үсэг / үсэг л байлгүй өөр юу л байв гэж / сэрийж байх нь сүртэй.
- Та нар энэ Төгөлдөр, Хайдав, Болд нар шиг гараа угаахгүй яваад байвал ийм л болно. Сайхан байна уу. Хоолоо хийж идэж чадахгүй, ер юү ч хийж чадахгүй ийм хүн болох гээгүй л юм бол гараа арчил. Амархан шүү дээ, түмпэнд ус хийгээд зуухан дээрээ тавьж бүлээсгэнэ. Дараа нь тэр усандаа гараа дүрээд гучин минут сууна. Тэгээд яах билээ .
- Намуу цэцэг савангаар савандаад ширүүвтэр даавуугаар үрж угаана .
- Зүйтэй дараа нь яахав?
- Тос түрхэж шингэтэл нь үрнэ.
Ангид хургасан зэврүүн хүйтнийг үргэж хаалганы доогуурх том зайгаар гадагш дайжтал хүүхдүүд нэгэн дуугаар ийнхүү нирхийлгэнэ.
- Зүйтэй хүүхдүүдээ харин энэ ажлыг өдөр болгон тогтмол хийх хэрэгтэй. Тэгвэл энэ хүн шиг болохгүй багш ийн хэлээд зургаа эвхээсээр нь нандигнан эвхэнгээ
- Жаргалмаа үзлэгээ эхэл гэмэгц цаадах нь Бямбаа хэмээн сүртэй дуудлаа. Бямбаа ч урвайсаар доошоо харан ганц нэг алхсаар Жаргалмаагийн өмнө очиж тонгойвол тэрээр түүний үсийг нарийхан бор хуруунуудаараа ярж сурамгай шаламгай нь нэт нэгжиж онгичсоноо эрлээ дор нь олж хоёр хуруугаар чимхэн багшийн ширээн дээрх шилэн дээр ихэмсгээр тавьлаа. Дулаан үүрнээсээ баригдаж хүйтэн шилэн дээр гэнэт тавигдсан нөгөө амьтан царцчихав уу гэлтэй хөдөлгөөнгүй тонтойно. Багш дахиад л ярьж эхлэв.
- За тэр. Та нар инээлдэх юм байхгүй бүгдэд чинь бий. Ер нь манай ангийн Жаргалмаа, Цолмон, Наран гураваас бусад нь үүнийг үржүүлж бие биедээ түгээж явдаг гэж ярингаа цүнхнээсээ томруулагч шилээ гаргаж хүүхдүүдийг нэг нэгээр нь дуудаж нөгөө амьтныг томруулж харуулав.
- Та нар тэр шүдийг нь хар. Ийм л муухай хурц шүдээр та нарыг хазаж өвчлүүлж байна. Энэ олон хөлийг нь та нар харж байна уу. Энэ муухай хөлөөрөө биен дээгүүр чинь зүгээр л гүйж явдаг гэж та нар бодож байна уу. Үгүй. Та нарыг маажиж, энэ арвайсан балиар хөлөө арьсанд чинь шигтгэж арьсыг чинь урж энэ амьтан явдаг. Тэмээнд шигдсэн хувалзыг та нар бишгүйдээ харсан. Энэ амьтны хөлд нь ч биенд нь ч хувалзны төрлийн микрооб гээч амьтан үй олноороо шигдээстэй явдаг. Тэр амьтан янз бүрийн өвчин тараадаг ойлгов уу.
- Ойлголоо.
- Юү ойлгов.
- Бөөс муухай.
- Зүйтэй . Одоо тэгвэл яахав?
- Бөөсөө арилгана.
- Зөв . Яавал бөөс арилах билээ?
- Усанд орвол.
- Зүйтэй, өөр?
- Саариа арилгана.
- Зүйтэй. Харин та нар энэ үгийг бүтэн жил тоть шиг давтлаа. Бөөс саарь арилаагүй л байна. Хэзээ арилгах юм бэ?
- Маргааш.
- Бишээ. Өнөөдөр. Халуун ус онгорхой байна. Өнөөдөр усанд орцгооно шүү. Ойлгоцгоов уу?
- Ойлголоо.
- За ангийн ажил дууслаа. Бямбаа наад бөөсөө гаргаж хая.
Бямбааг бөөсөө чимхэж аваад гарахтай уралдан хүүхдүүд дэрхийлээ. Сургуулийн хаалгаар гармагц бөөн хүүхэд Хайдавыг бараадан дагалаа. Төгөлдөр тэдний араас гүйх гэснээ гэнэт нэгийг санаж цааш харан инээлдэж яваа хэсэг охидын араас гүйж гүйцэж очмогц Жаргалмаагийн нуруун дундуур цүнхээрээ нэг сайн савчихаад эргэн зугатлаа. Зугатах зуур эргэж харвал Жаргалмаа нүүрээ даран сууж байх нь уйлж байх бололтой.
- Больж муу хогийг. Хүнээс дандаа бөөс олно шүү муу улаан бузарт чинь гэж Хайдав түүнийг сайшаан угтлаа.
- Чи өнөөдөр түлээнд явах уу?
- Явна. Харин чи?
- Явна.
- За тэгвэл түргэхэн цайлчихаад Батжаагийнхаар дайраад ирээрэй. Цаадахын чинь дугуйн хигээснүүд мултраад унасан гэнэ.
- За за.
Төгөлдөр тэднээс салж цэцэрлэг рүү яарлаа. Ээж нь хүүгийнхээ толгойг зөөлөн алгаар илж магнай дээр нь үнэрлээд
- Миний хүү ийшээ суу. Эрхлэгч харвал ээж хүү хоёр балрана гэсээр хаалганы ард нууцгайдуу тавьсан ширээнд суулгаад шөлтэй хоол буузаар дайлж араас нь хатсан яавлагтай компот аягаллаа. Төгөлдөр гэдсээ түнтийтэл идэж аваад ээжийнхээ өгсөн хэдэн чихрийг цүнхэлмэгц босож хэхрэн үүд рүү зүглэснээ
- Ижий би түлээнд явлаа гэв.
- Яахнав миний хүү хичээлээ хий. Овоолоотой түлээ байхад ...
- Аа ижий. Хайдав, Батжаа, Болдоо эд нар бүгд явж байхад чинь ...
- За тэгвэл өөрөө мэд. Эрхлэгч ороод ирнэ шүү миний хүү дэгд.
Төгөлдөр гэртээ ормогц баруун ор руугаа цүнхээ шидчихээд хувцасаа сольж бахиал гутал хөвөнтэй дээлээ өмсөж ээжийнхээ өгсөн хэдэн чихрийг цүнхнээсээ авч өмднийхөө халаас руу хийчихээд таваг дээрээс бөөн бөөн боорцог хурууныхаа салаануудаар сарвайтал атган өвөр рүүгээ хэдэнтээ хийж эрэгнэг дээрээс нэгтийн бидон шүүрч данхтай цайнаас хийж дүүргээд тагламагц тэврэн гарлаа. Илүү гэр рүүгээ тоос дэгдээн таварцаглаж унах нь халаг шурхийн ороод тэргээ түрэн гаргалаа. Төгөлдөрийн тэрэг сумандаа хамгийн хээнцэр, бас даацтай нь. Далан тавын гэгддэг унадаг дугуйны найман дугуйг хоёр хоёроор нь урт голд давхарлаж суулгаад нимгэн цагаан модоор дөрвөлжин тэвш хийж тэвшнийхээ хананд эрвээхэй, хэрэм, туулай зэрэг амьтны дүрсийг тосон будгаар цоолборлон чимсэн нь хаа холоос өнгө ялгаран харагдана. Энэ амьтдыг нагац ах Балдан нь цоолборлож өгсөн билээ. Балдан ах нь аймгийн урчуудын хороонд толгой цохидог зураач тул Төгөлдөрийн тэргийг чимэхдээ төдий л их хүч хөдөлмөр зарсангүй. Нэг л өглөө хийчихсэнсэн. Харин тэрэгнийхээ урд хэсэгт Төгөлдөр өөрөө бодон бодон хөрөөдөн хөрөөдөн цөөнгүй модон хайрцаг сүйтгэж баймааж нь давхар тасалгаа хийсэн билээ. Тэндээ түлш хийх шуудайнууд, тэднийгээ хүлж торгоох шидмэс дээс олс сэлтийг хийнэ. Бидонтой цайгаа дээрээс нь хийж гал асаах шүдэнз лаа байсандаа байна уу үгүй юү гэдгийг тэмтрэн шалгаж үзээд тэд нь байж л байсанд бяцхан санаа алдаж тайвшраад тэрэгнийхээ суран оосрын үзүүрийн томоо гогцоог цээжиндээ углан “Ишш чүү“ хэмээн шүдний завсраар сийгүүлэн зүтгэснээр явах бүрийд л сэтгэлийг нь хөдөлгөөд л байдаг түлш түүх аяндаа шуударвай. Тэрэг нь олон дугуйтай атал нэг л хөдөлчихвөл сумандаа хамгийн хөнгөн нь.Мөнөөх урт голд шаариг суулгаж байгаад дугуйгаа бэхэлсэн болохоор тэгдэг бизээ. Түүнийг ч мөн л Балдан ах нь хийж өгсөн билээ. Гэтэл бусад хүүхдүүдийн тэрэг тийм биш. Түлш нэмэгдэх тусам дугуй нь шороонд шигдэж тэрэг нь арагш цахдан эзнийгээ байдгаар нь бөхийлгөх бөлгөө. Зогсож амсхийгээд хөдлөх бүрийд Төгөлдөр бусдынхаа тэргийг түрж шуудруулж өгөөд өөрөө хамгийн сүүлд хөдөлнө. Тэхдээ нөхдөө зэгсэн хол явахыг нь хүлээж байгаад хөдөлнө дөө. Нэг л хөдөлчихвөл тэргэнийх нь найман дугуй жирэлзэж үе үе тэрэг нь эрчээрээ өнхрөн ирж бөгс рүү нь мөргөхөд цухал бяцхан хөдөлнө. Чамайг нэг тооромсогтой болгочих юмсан гэж амандаа гүвтнээд тэрэг рүүгээ хяламхийнэ. Ховрын ховор энэ дугуйнууд Төгөлдөрийн тэргэнд наймаараа хослон жирэлзэхийн зэрэгцээ илүү гэрт нь бараан дор цоо шинэ дөрвөн дугуй тэргэнд эргэх ээлжээ хүлээн тосны нэг л таатай үнэр ханхлуулан нууцгайдуу байж байгаа. Ийм дугуйны нэг муу тал нь ахиухан түлээ аччихаар яайжиганаад хигээснүүд нь мултраад унадаг. Тийм болохоор өдөр болгон хигээсээ шалгаж суларсан байвал чангалаж байх ёстой болдог. Ялимгүй залхуурвал уу тэрэггүй болох нь тэр. Гэхдээ л дугуйн талаар хамгийн санаа амар явдаг хүн гэвэл яах аргагүй Төгөлдөр юм. Ээж нь түнэр харанхуйгаар энэ амин чухал хэрэгтэй дугуйнуудыг хоёр нэгээр нь тэвэрч ирдэг билээ. Сандарч тэвдэн амьсгаадсаар гэртээ ормогц сая санаа бяцхан амарч
- Ёох Балданлхам минь. Улаан Банзрагч түлээний ард отож хэвтэх шиг оргиод зүрх уушиг амаар гаргачих шахлаа. Хөөрхий минь цэцэрлэгийн хэдэн хүүхдийн буян гэж залбирах сүүрс алдахын завсраар ёс шиг хэлнэ. Жаахан хатсан яавлаг, эсвэл тэр бүр олддоггүй баавгайтай чихэр өврөөсөө гаргахдаа ч юм уу, саван дээрээ Масло гэсэн бичигтэй амтлаг тос, хэд гурван талх, цагаан будаа ер юү ч үүрч ирсэн мөнөөх л “Хөөрхий минь цэцэрлэгийн хэдэн хүүхдийн буян дундрашгүй юм” гэдгээ үглэх бөлгөө ...
Батжаагийн илүү гэрийн гадаа Хайдав, Болдоо, гүрвэл Төрөө, янгир Мөнхөө доод ангийн бас бус хэдэн хүүхэд цуглачихаад Батжаагийн тэрэгний дугуйнуудыг салгачихсан хигээснүүдийг нь нэг нэгээр нь чангалан дор бүрдээ ажилд дарагдчихсан шуухитнацгааж байв. Батжаа илүү гэр рүүгээ орж гаран юуг ч юм эмхлэж цэгцлэн оролдож байснаа
- За та хэд наадхиа дуусгачихаад ороод ирээрэй гэмэгц гэртээ ороод таг боллоо. Цугларагсад ч төдөлгүй ажлаа дуусган Батжаагийнх руу орцгоолоо. Мань хүн хоймроо суугаад өмнөх том мөнгөн аягандаа мах боорцог дүүргэн хөшиглөөд уур савссан цай хийчихсэн ам нь түнтийгээд завгүй бумбаганаж байсан тул “Наашаа суугаад идэцгээ“ гэж байгаа бололтой нүдээ гялалзуулан толгойгоороо гэрийнхээ зүүн баруун тал өөд дохисноо өмнөх гадартай мах руугаа эрүүгээрээ дохилоо. Тэднийх гэж хөл гишгэх аргагүй цул хивс. Гоё гоё эрээн авдрууд дээр том том толинууд эгнүүлээд тавьчихсан нь улам ч сүр оруулж хүүхдүүд хулмаганан үүдэнд бөөгнөрлөө. Батжаа амаа бумбагануулан дахин дохисонд зоригтойгоороо гүрвэл Төрөө хоймроод зүтгэж Батжаагийн хажууд өвдөглөн суутал гутлынх нь хаанаас ч юм бөөн элс савирч өнөө нүд эрээлжлэм хивсэн дээр тэр дороо овойгоод ирэхийг хараад Төгөлдөр өөрийн эрхгүй жуумалзлаа. Төрөө түүнээ анзаарч байгаа ч янз алга том гадартай махнаас нэг шаант шүүрч эрээн булчингаас нь үмхүүт шувт татан зажилж гарлаа. Түүнийг хармагц Хайдав шүлсээ гудхийлгэснээ хоймроод зүтгэсэнд бусад нь дагалдлаа. Харин доод ангийн хэдийн зориг арай хүрсэнгүй өлөн нүд гялалзуулан тэр хэдийг атаархан ширтэж зогстол Хайдав ихэд өгөөмөр зан гарган
- Май та хэд энийг хуваагаад идчих гээд булцайсан том махтай дунд чөмөг богтос хоёр авч өнөө хэд рүү сарвайлаа. Төгөлдөрийн хувьд ээж дээрээ очоод энэ байтугай амттанаар дайлуулсан тул хоол сонирхсонгүй харин жаазтай зураг ширтэн сууж байтал үүд сэвхийх шиг болоход сэртхийн эргэж хартал Батжаагийн ээж Найдалмаа дарга ороод ирчихсэн өнөө хэд рүү том харснаа
- Өө миний хүүхдүүд цайлж байгаа юм уу гэсэнд нэг нэг яс бариад шүдээрээ мэрэнгээ наг наг инээлдэж байсан хэд таг болж хөшсөнөө гэнэт ухаан орсон аятай барьж байсан яснуудаа гадар руу чулуудчихаад дэрхийн босов.
- Яав хүүхдүүд минь идээч суугаад идэцгээ гэсэн авч өнөөдүүл
- Зүгээр зүгээр гэлцэн үүд рүү зүглэлээ. Батжаа нөхдийнхөө араас өндөлзөж аягандаа үлдсэн мах боорцгийг гараар этүүрдэн ам руугаа чихээд тэр чигээр босон харайтал Найдалмаа дарга
- Хүүе миний хүү тэгдэггүй юм. Сууж байгаад ид гэснээ хажуу тийш эргэн зүүн орон доороос том гадартай боорцог татан гаргаж үүдэнд бөөгнөрсөн бүх хүүхдэд гурав гурвыг өгч
- За хүүхдүүд минь түлээ сайн түүгээрэй. Хавар болж хавсрага тавиад ирэхээр түлээнд явах өдрүүд хомсдоно. Ээдээ хожуул сайн түүцгээдэг юм шүү. Шаваг бол ганц дүрсгээд л алга болчихно. Гэр дулаацуулахгүй Батжаадаа сайн тусладаг юм шүү гэснээ зүүн орныхоо шигэмнээс зузаан хөвөнтэй бээлий авч Батжаагийн гарт шургуулж өглөө . Батжаа гэрээс гармагц гүрвэл Төрөөгийн тэргэнд өөрийнхөө тэргийг холбож уяад
- За явцгаая гэмэгц түлээчдийн цуваа аян замдаа жигдэрлээ. Гүрвэл Төрөө тэрэг чирдэг урт дээснийхээ үзүүрийг бүснээсээ зангидчихаад хоёр тэрэг чирээгүй юм шиг хөнгөн шингэн годогононо. Төгөлдөр Найдалмаа даргын өгсөн боорцгийг гаргаж үзвэл түрүүн Батжаагийн өмнө байсан тавагтай боорцогноос шал өөр хар өнгөтэй гувчийсан тэгээд ч зогсохгүй хөх эрээн болтлоо цэврүүтчихсэн юм байхаар нь хажуу тийш сэмхэн шидчихээд нөхдөө гүйцэж очив. Батжаа нөгөө л номоо ярьж хүүхдүүд аль болох түүний хажууд явж ярьж байгааг нь сонсох хорхойгоор шахцалдана. Батжаагийн ярьж байгаа номын амт гэж яаваа. Норжин багш өдөр бүр л ангийн ажил дээр саарьтаж тасарч унасан гарын тухай ярьж, Жаргалмаагаар хэн нэгний дотуур хувцас үснээс бөөс эрүүлж байхын оронд ийм ном ярьж өгдөг болоосой гэж хүсмээр. Ээжийнх нь цэцэрлэг дээр өгдөг хоолны амт амтагдах ч шиг. Тэр ч бүү хэл тэр хоолны амт энэ номын амтны дэргэд юү ч биш юм шиг санагдах авай. Ихэд хол явцгааж багагүй цуцацгаасан тул нэгэн сайрын эрэг түшин сууцгаагаад Батжаагийн ярихыг үргэлжлүүлэн сонсов . Энэ номыг Батжаа магадгүй гуч дөчдөхөө ч ярьж байж мэднэ . Гэвч түүнийг сонсох тусам хамаг бие нь жирвэгнээд ч байх шиг үе үе үс нь өрвөсхийн босох ч шиг одоохон хэн нэгэн чухал хүн өөрийг нь сураглан ирэх гээд ч байгаа юм шиг эсвэл хажуугийн харганы цаана ямар нэгэн дайсан өөрийг нь отон байх ч шиг нэг л ер бусын болдог нь хачин.
- Тэгсэн чинь тэр хоёрыг яг хуримаа хийх гэж байхад нь баахан цэргүүд орж ирээд Эдмоныг нь баривчилж Иф гэдэг цайзын шоронд хорьчихдог юм гээд Батжаа чимээгүй боллоо. Хүүхдүүд түүнийг дууриан чив чимээгүй сууцгаатал
-Би л байсан бол бүгийг нь хутгалчихаад зугатчихна гэж гүрвэл Төрөө нүдээ дүрлэгнүүлэн ярьснаа даарсан аятай агзасхийлээ.
- Цааш нь яриачээ.
- Дараагийн явалтаар яръя. Харин одоо байлдацгаая. Би Төрөө Мөнхөө хоёрыг авлаа. Хайдав чи Төгөлдөр Болдоо хоёр дээр энэ тавын гуравыг нь ав. Өнөөдөр амьд хэл олзлохгүй шууд буудна шүү гэснээ өврөөсөө модоор зорж хийсэн нагаанаа гарган шагайж үзсэнээ ам руу нь үлээлээ. Хүүхдүүд хариу дуугарсангүй. Саяхны номын ертөнцөөс Хөхшөө уулынхаа бэлд ирж чадахгүй олзлогдчихсон аятай сүүрс алдан сууцгаатал Хайдав түрүүлж өндийн
- Юү ч болсон хүнсээ идэцгээе гэлээ. Тэд дундаа нэг шуудай дэлгээд гэр гэрээсээ авчирсан аяны хүнсээ гарган овоолов. Айл айлд хийгдсэн янз бүрийн хэлбэр зүстэй боорцогнуудын өнгө үзэмж муухантай нь манайх ч иймэрхүү л айлдаа гэх шиг нурмайхад нэгдүгээр гурилын тарган цагаан боорцогнууд биднийг юутай хольчихвоо гэх шиг өнгө ялгаран түнтийлдэнэ. Энэ дунд хэн нэгний илүү гэрээсээ дэлссэн борц Батжаагийн гэрээсээ гарахдаа шүүрсэн өөхтэй хавирганууд Төгөлдөрийн түлээнд явах болгондоо марталгүй авдаг молоко, Хайдавын ээжийн гарын ааруул ээзгий нийлээд шуудай дээр л овоолсон болохоос биш хээр хөдөө яваа хэний ч хараа булаамаар идээ болжээ. Тэр хэд дор нь гал үүсгэж түлээд сайрын эрэг дороос хөөндөө баригдсан данхигар хар тогоо гарган авчирсан сүүтэй болоод хар цайнуудаа нийлүүлэн буцалгалаа. Цай нь утаагаар сүлэгдсэн мэт цэгээн өнгөтэй ч амт сайхантай аж. Хайдав Төгөлдөрийн авчирсан боорцогноос хэдийг шүүрч тожигнуулан идэнгээ
- Төөгий танай ээж боовыг үнэн сайхан хийх юмаа. Идсэний дараа тагнайд тос наалдаад амт нь аманд байгаад л байх юм гэв. Гүрвэл Төрөө хажуугаас нь ярианд оролцож
- Зуурмагандаа л байгаа юм. Манай мээм бол зүгээр л ус халаагаад гурилаа зуураад хийчихдэг болохоор ингээд л дэвтрийн цаас шиг цагаан юм болчихдог юм. Гэхдээ цагаан тостой холиод халуун хар цайнд дэвтээхээр өөр болдог л доо гэлээ. Тэгтэл юүг ч юм бодмоглон боорцог мах хоёр холилдсон аягатай цайгаа харганы нарийхан мөчрөөр хутгаж суусан Болдоо гэнэт дуу орж
- Би хэрэв Эдмоны оронд байсан бол тэр хэдийг бүгдийг нь нам буудах байсан юм гэв.
- Хэнийг ?
- Яагаав тэр цэргүүдийг.
- Дүнхүү минь тэд чинь бас буутай байдаг юм байгаа биз дээ.
- Тэгсэн ч гэсэн.
Төрөө Болдоог хачирхан шогширч
- Хн. Энэнийг хараач. Дүлэгнэж дүлэгнэж нэг дуугарахаараа дандаа ингэж дүнхүүтнэ шүү. Харин би бол баригдах гэж байгаа юм шиг хэнэггүй царайлж байснаа гэнэт түрийнээсээ хутгаа сугалаж бүгдийг нь хутгалж хаячихаад цонхоор гараад зугатчихна.
- Хаашаа?
- Хаашаа ч яадаг юм. Уул руу дутаахгүй юу. Хөхшөө шиг нэг уулын агуйд очоод нуугдчихна.
- Чи ч мөн нуугдана даа . Маргааш нь өлсөөд ирэхээрээ айлын тооноор орох гэж гэр рүү нь авирч байгаад л баригдана.
- Хгн. Өлсөөд гэнэ шүү. Бажууна ухаад ч юм уу, бозлог ч болохноо алж чулуун дээр шарж идээд амьдардаг юм бишүү.
- Тэгвэл мээмийг чинь бариад авчихна шүү дээ. Тэгээд л тугийн цохио шиг уулан дээр гаргаад
- За хүүгээ хаана байгааг хэлэхгүй бол одоо ингээд түлхлээ гэхээр чи яах юм? Төрөөгийн нүдэнд нулимас мэлтэгнэж
- Тэд нар чинь намайг мээмийн хүүхэд гэж яаж мэдэх юм гэтэл
- Мэдэхгүй гэнэ шүү бид нар мэдээд байхад бүгд л мэднэ шүү дээ. Чи тэгээд мээмийгээ түлхүүлэх гэж үү. Аймаар өндөр хадан дээрээс миний хүү Төрөө даанч яав даа гэж хашгираад ниснэ дээ гэснээ Батжаа жингэнүүлэн инээлээ.
- Аа ийм муухай юм ярихаа байяа.
- Наадах чинь айгаад өмдөндөө чацга харвах гэж байна Ха ха ха.
- Айхаа, би юунаас ч айхгүй.
- За за оройтох нь эртхэн түлээгээ түүчихээд жаахан байлдая.
- Очоод заг дотор байлдая л даа.
- Яахийм хээр гоёш дээ.
- За тэгвэл түлээгээ түүцгээе.
Тэр хэд зүг зүг рүү тарж түлээгээ түүж эхэллээ. Төгөлдөрт нэг талдаа жижигхэн хүрзтэй, нөгөө талдаа нарийхан жоотуутай тэр нь хурц гэж жигтэйхэн авсаархан багаж байдаг бөгөөд орос цэргүүдээс ээж нь юугаар ч юм арилжиж авсан тэрхүү багажныхаа жоотуугаар хөрсөн доогуур нуугдсан харганы үндэс хожуул ухахад урамтай. Мөнөөх газар дор нуугдсан бахим хожуулыг илрүүлж хэд хэдэн удаа доргиож цохиод жоотуугаараа огцом хөшихөд ямар ч том үндэс тэсэлгүй суга үсрэн гарч ирнэ. Төгөлдөр удсан ч үгүй тэрэгнийхээ тэвшийг дүүргээд хоёр шуудайгаа хожуулаар дүүргэж тэрэгтэй түлээн дээрээ шуудайтайгаа тавьж дээс сураар дангинатал даруулж хүлээд тэргээ хөдөлгөж үзсэнээ санаа амарч Батжаа руу очин туслалцаж байтал зүг зүг рүү тарцгаасан нөхөд нь ч ажлаа дуусгацгааж түрүүхний хуваагдсаны дагуу хоёр тал болон байлдаанд орлоо. Батжаагийн тэргүүлсэн дайснууд баруун зүг нилээн хол очоод бут бутны ард байраа эзэлмэгц Батжаа малгайгаараа даллан дохио өгмөгц тулаан эхлэв. Төгөлдөрт зүүн жигүүрээ хамгаалах үүргийг дарга Хайдав өгчээ. Төгөлдөр даргын тушаалыг биелүүлэн зүүн талаа хамгаалан нэгэн жижгэвтэр жалга даган мурилзтал мөлхөж явтал гай газар дороос гэгчээр Хайдав дарга алагдчих нь тэр. Тээ нэг том бутнаас нөгөө бут руу байрлал сэлгэн бөгтийн гүйж явахад нь Батжаа хэдийдээ ч амжаад ирчихсэн яг хажуугаас нь
-Хайдав үхээ даан даан хэмээн тасхийлгэсэнд шороо манан хадаан дуулгавартай нь аргагүй нэвсгэдхийн унаад нам болов. Одоо бүх юм Төгөлдөрийн толгой дээр иржээ. Болдоо өөрийнхөө эцсийн хүнийг алуулан алуултал хаа нэг газар нуугддаг хүн. Түүнд найдалтгүй. Нэг л овжин арга сэдэхгүй бол ялагдах нь тодорхой болжээ. Бодож бодож дайсныг араас нь түүхээр шийдлээ. Тэгээд нэг том бутны ард өөрийгөө хэвтэж байна гэж эсрэг этгээдэд бодуулахын тулд мөнөөх бутанд малгайгаа өлгөчихөөд муриганан мөлхсөөр нэгэн гүн сайр руу орж түүнийг даган гүйлээ. Баруун урагш чиглэсэн мөнөөх сайрыг даган гүйсээр сайр ч дууссан тул сэмхэн гэтэн гарч иртэл яг урд талд нь доод ангийн хоёр дайснаа олоод харчих санаатай бололтой бутны араас өлийлдөн байтал чанх урагш нилээн зайтай газар Болдоогийн дуу гарч
- Мөнхөө үхээ даан даан гэмэгц өнөө хоёр дороо нам хярав. Яг тэр үед нь Төгөлдөр
- Та хоёр үхээ даан даан, даан даан хэмээн дөрөв буудтал өнөө хоёр айхтар цочсоноо дороо нам хэвтлээ. Төгөлдөр тэр хоёр руу мөлхөн очиж
- Та хоёр байлдаан дуустал наанаа хөдлөлгүй хэвтэнэ шүү гэж тушааж байтал тэртэй зүүнтэй Батжаагийн
- Базараа, Нанаа, Чука үхээ даан даан даан хэмээн баясгалантайгаар угсруулан буудах сонсогдов. Нэг дор сэрийлдэж байгаад алуулдаг нь юучив хэмээн Төгөлдөр дотроо уурсаад цааш мөлхөж явтал нэг том бутны ард Төрөө хэвтэж байх аж. Тэрээр бутыг яран орчин тойрноо ихэд хянуур ажиглана. Батжаа хаа ч явж мэдэх учир чимээ гарган илчлэгдэхгүйн тулд Төрөөг олзлохоор шийдэж бүсээ тайлаад гэнэт үсрэн дээрээс нь буучихлаа.
Үргэлжлэл бий . . .